De milieubeweging heeft zich de afgelopen weken niet laten zien op Pride. Maar net zoals het elke dag Earth Day zou moeten zijn, zou Pride het hele jaar moeten inspireren. Milieu is tenslotte een rechtvaardigheidsissue. Help ons daarbij, laat je zien!
Valt het jou op als iets er niet is? De afgelopen weken was de hele media plots regenboogkleurig. Het was tenslotte Pride in Amsterdam, EuroPride zelfs. Twee weken vol evenementen, workshops, tentoonstellingen, met de Canal Parade tot slot. Dus deed ieder magazine even diens best om iets LHBTQ-vriendelijks te publiceren. Snel! Duikel een fotogenieke transgender op! Ken jij nog homovluchtelingen? Tomboys en genderqueers everywhere! Okay, het was overduidelijk opportunisme, maar stiekem vond ik het echt heel fijn. Verhalen die relevant waren voor mijn leven, mensen die op mij lijken, eventjes waren ze overal. Behalve dus bij Down to Earth.
Vond je het jammer? Of vond je het juist wel prima? En geef toe: was het je überhaupt opgevallen? Ik denk eerlijk gezegd van niet. Want ik heb bijvoorbeeld ook niemand op twitter horen klagen dat de Rainbow Warrior van Greenpeace niet in de botenparade zat. (Waarom eigenlijk niet, hey?!)
Als milieubeweging zien we milieu steeds meer als een rechtvaardigheidskwestie. Maar terwijl er wel opgeroepen wordt om als milieubeweging #refugeeswelcome te ondersteunen, terwijl we erkennen dat vrouwenrechten en voedselzekerheid hand in hand gaan, toekomstige generaties veel meer te zeggen moeten hebben, en we steeds meer aandacht hebben voor de witheid en het elitaire karakter van onze beweging, vinden we dat LHBTQ-ers en milieu niets met elkaar te maken hebben.
Natuurlijk hebben ze met elkaar te maken. Natuurlijk zijn die vluchtelingen, vrouwen, jongeren en laagopgeleide mensen echt niet alleen maar heteroseksueel en cisgender. Natuurlijk liggen aan onderdrukking en uitsluiting van LHBTQ-ers dezelfde mechanismes ten grondslag als waarmee we de planeet leegroven. En ik zeg niets nieuws als ik even neerpen dat queers in veel landen aan de onderkant van de samenleving terechtkomen, en dat dat precies de mensen zijn die de impact van milieuproblemen het hardst voelen. Cultureel en religieus geweld, verschrikkelijke wetten, en HIV/AIDS zijn allemaal potentieel dodelijke gevaren. Maar, zeggen queer klimaatactivisten, daar komt klimaatverandering gewoon bovenop.
Toch, eventjes aandacht hiervoor tijdens Pride, voelt voor mij hetzelfde als Earth Day, waarop iedereen even iets ‘met de aarde’ doet: lichtjes uit, leuk groen artikeltje in je timeline gooien, een kortingsactie voor je klanten. Om daarna weer net te doen alsof klimaatverandering niet bestaat. Hoe lang het niet geduurd heeft voor reguliere media klimaat gingen beschouwen als een onderwerp waar je gewoon over schrijft, en niet alleen op een themadag, zodat het de rest van het jaar onzichtbaar kan zijn. Met Down to Earth dromen, eten, drinken en ademen we klimaatverandering, het hele jaar door. Dus Earth Day kan mij, als mediamaker, eerlijk gezegd gestolen worden.
Pride is nodig en inspirerend en iets waar mensen wereldwijd hun leven voor wagen. Maar waar ik dus geen zin in had, was een obligaat item publiceren over een queer klimaatinitiatief – want het is Pride! – om daarna weer over te gaan tot de orde van de dag. Ik doe dat liever de rést van het jaar, want die orde van de dag is voor mij net zo queer als anders. En dat geldt voor velen met mij, in en buiten de milieubeweging. Net zoals elke dag Earth Day zou moeten zijn, zou de geest van Pride altijd moeten inspireren. Maar onder groene organisaties is dat niet zo. Wat ik wilde weten was: valt het je op dat een groep niet werd erkend in de milieubeweging de afgelopen weken? Hoe zichtbaar is iets dat er niet is?
De milieubeweging is van en voor iedereen, queer of niet, en staat voor een groene, maar ook rechtvaardige wereld. En dat staat of valt bij zichtbaarheid. Daar kun jij bij helpen. Daarom roep ik iedereen die projecten doet waar wij van zouden moeten weten, op om jezelf te laten zien en ons te laten weten dat je bestaat. Zodat wij een medium kunnen zijn dat het hele jaar door relevant is voor iedereen. Milieu is een rechtvaardigheidskwestie. Ook voor queers met een groen hart. Want daar ben ik er zelf een van.
Oproep
Geef een reactie