Henk Tetteroo, 63
IsLeraar Nederlands, kreeg lintje o.m. voor verzet tegen verlenging A4
Missie A4 Delft-Schiedam. Sinds: 1976 tot nu. Status: 1e helft open in 1989, 2e in aanbouw
Lange adem tegen asfalt
Infrastructurele problemen los je op met meer asfalt, toch? Veel burgers denken van niet en verzetten zich tegen ingrijpende wegenprojecten in hun omgeving. Wie een lange adem heeft, kan projecten soms lang tegenhouden en proberen de schade enigszins te beperken – ze weten dan in ieder geval zeker dat zij er alles aan hebben gedaan. Niet dat de overheid zit te wachten op dit soort burgerparticipatie. Die staart zich blind op de eigen plannen en drukt ze er zonder pardon door, ook als ze daarvoor de cijfers geweld aan moet doen. Juist dit gedrag lijkt verzet extra te voeden. Drie activisten vertellen hoe weinig weerklank hun tegenargumenten en alternatieven kregen voor respectievelijk de bouw van de A4 Delft-Schiedam, de N23 Westfrisiaweg en de Blankenburgtunnel.
Lange adem tegen asfalt: Maria Weeber
Waarom kwam u in actie?
“In 1995 hoorden we dat er plannen waren om de weg aan te passen. Die is dwars door het dorp gebouwd en heeft destijds voor veel pijn gezorgd. Bewoners voelden zich niet gehoord, dat wilden we nu voorkomen.”
Al eerder actief?
“We hadden een lokale afdeling van Milieudefensie opgericht om een bedrijventerrein tegen te houden. Milieudefensie gaf ons een reëel beeld van wat we zouden kunnen bereiken – die weg zou er hoe dan ook komen – en gaf goede adviezen.”
Hoogtepunt?
“Dat ingenieursbureau Movares bevestigde dat ons plan voor een ovatonde, een opgetilde rotonde, realistisch was. Die zou op dezelfde plek komen als waar de weg nu ligt, en dus niet dwars door het landschap hoeven te gaan, een goede doorstroming hebben en veel goedkoper zijn. Echt het ei van Columbus, dachten wij.”
Dieptepunt?
“Toen we trots met het plan naar de provincie gingen, ben ik echt geschrokken van hoe in Nederland dingen worden beslist. Bij een besloten vergadering van de Provinciale Staten hebben de ambtenaren hun eigen verhaal gehouden en vooral betoogd waarom Movares niet goed was. Noch wij noch Movares mochten aanwezig zijn.”
Hoe hou je het vol?
“Veel mensen stonden achter ons, er is veel saamhorigheid. Verliezen is niet zo erg, je wilt ook aantonen wat er niet klopt. De provincie stelt een klankbordgroep in het leven waarin je één keer mag zeggen wat je vindt maar waarmee niets wordt gedaan. We waren echt niet tegen alles, er moest inderdaad iets veranderen. Milieutechnisch is wat er nu komt hartstikke slecht. Als politica houd ik de uitvoering goed in de gaten, dat is hard nodig.”
Hylke Heidstra zegt
Ik herken me volledig in het verhaal. Ook hier in Fryslan denkt men dat asfalt de oplossing is voor alle “problemen”. Denk aan de aanleg van de Centrale As, een snelweg van 300 miljoen naar het stadje Dokkum met zon 10.000 inwoners dat de oplossing moet bieden aan de krimp in het gebied. In mijn woonplaats kwam men ook met een plan om een rondweg aan te leggen, dwars door een recreatiegebied. In een handige een-twee aanpak met plaatselijk belang waarvan de voorzitter, de wethouder van Dantumadiel en gedeputeerde voor Fryslan voor Infra allemaal op de kieslijst staan van dezelfde partij (en bovendien de dochter van de voorzitter deelneemt in het projectbureau van de Centrale As), zou dit plan er worden doorgedrukt. De wethouder en de gedeputeerde zijn oud collega’s, dus dat praat handig. Dit ging zelfs zover dat, terwijl de raad de plannen had stopgezet, de voorbereidingen gewoon doorgingen en de provincie stiekum alvast met landmetingen aan de slag was. Gelukkig konden we die betrappen. De wethouder heeft de plannen noodgedwongen even moeten stopzetten maar is achter de schermen alweer aan de slag en heeft een list bedacht om de grondverwerving door te zetten. De eigenaar van de grond, wordt middels onteigening voor het blok gezet.
Het zogenaamde draagvlak is allemaal flauwekul, dat is alleen nodig als het hun uitkomt!