Maria Weeber, 63
IsPsychotherapeut, politica Progressief West-Friesland
Missie N23 Westfrisiaweg sinds 1995. Status: in aanbouw
Lange adem tegen asfalt
Infrastructurele problemen los je op met meer asfalt, toch? Veel burgers denken van niet en verzetten zich tegen ingrijpende wegenprojecten in hun omgeving. Wie een lange adem heeft, kan projecten soms lang tegenhouden en proberen de schade enigszins te beperken – ze weten dan in ieder geval zeker dat zij er alles aan hebben gedaan. Niet dat de overheid zit te wachten op dit soort burgerparticipatie. Die staart zich blind op de eigen plannen en drukt ze er zonder pardon door, ook als ze daarvoor de cijfers geweld aan moet doen. Juist dit gedrag lijkt verzet extra te voeden. Drie activisten vertellen hoe weinig weerklank hun tegenargumenten en alternatieven kregen voor respectievelijk de bouw van de A4 Delft-Schiedam, de N23 Westfrisiaweg en de Blankenburgtunnel.
Lange adem tegen asfalt: Henk Tetteroo
Waarom kwam u in actie?
“De weg zou langs mijn ouderlijk huis lopen en een enorme aanslag op de mooie omgeving betekenen. Toen ik me erin verdiepte, bleek de noodzaak ervan heel slecht te zijn beargumenteerd. De bestaande weg zou te weinig capaciteit hebben, maar die was veel hoger dan men ons voorspiegelde. Dat hebben we ook weerlegd, tegendeskundigheid was een belangrijk wapen, maar een groot deel van de politiek bleef er blind in geloven.”
Hoogtepunt?
“Eigenlijk meteen in 1976, toen de Tweede Kamer een motie aannam met de strekking: stop de aanleg en zoek naar alternatieven. Anders zou die weg er in 1980 al hebben gelegen. De vanzelfsprekendheid ervan was verdwenen, waardoor voorstanders compromissen moesten sluiten.”
Dieptepunt?
“In 1991 hadden we een heel sterke zaak bij de Raad van State; hun officiële adviseur raadde aan ons in het gelijk te stellen. Dat had tot afstel kunnen leiden. Het Rijk heeft, mede door een pertinente leugen van de landsadvocaat, toch gewonnen. Heel schokkend dat het geweld regeerde in plaats van de argumenten.”
Hoe hou je het vol?
“Het is wel roeien tegen de stroom in. De aanleg is niet tegengehouden, maar de manier waarop is ingrijpend veranderd. Als je in aanmerking neemt hoeveel middelen en geld de overheid heeft ingezet tegen een actiegroep met nauwelijks geld die alles in zijn vrije tijd doet, dan hebben we ongelofelijk veel bereikt. We moeten als Stichting Batavier nog wel steeds bevechten dat de inpassingsafspraken worden nageleefd.”
Hylke Heidstra zegt
Ik herken me volledig in het verhaal. Ook hier in Fryslan denkt men dat asfalt de oplossing is voor alle “problemen”. Denk aan de aanleg van de Centrale As, een snelweg van 300 miljoen naar het stadje Dokkum met zon 10.000 inwoners dat de oplossing moet bieden aan de krimp in het gebied. In mijn woonplaats kwam men ook met een plan om een rondweg aan te leggen, dwars door een recreatiegebied. In een handige een-twee aanpak met plaatselijk belang waarvan de voorzitter, de wethouder van Dantumadiel en gedeputeerde voor Fryslan voor Infra allemaal op de kieslijst staan van dezelfde partij (en bovendien de dochter van de voorzitter deelneemt in het projectbureau van de Centrale As), zou dit plan er worden doorgedrukt. De wethouder en de gedeputeerde zijn oud collega’s, dus dat praat handig. Dit ging zelfs zover dat, terwijl de raad de plannen had stopgezet, de voorbereidingen gewoon doorgingen en de provincie stiekum alvast met landmetingen aan de slag was. Gelukkig konden we die betrappen. De wethouder heeft de plannen noodgedwongen even moeten stopzetten maar is achter de schermen alweer aan de slag en heeft een list bedacht om de grondverwerving door te zetten. De eigenaar van de grond, wordt middels onteigening voor het blok gezet.
Het zogenaamde draagvlak is allemaal flauwekul, dat is alleen nodig als het hun uitkomt!