We zijn pas 11 jaar onderweg, maar ik durf nu al te zeggen dat de 21ste eeuw de eeuw van het communisme zal worden. Niet van de zware marxistisch-leninistische soort, er komt ook geen planeconomie of dictatuur van het proletariaat. Nee gewoon: communisme. Het is immers sociaal, ecologisch én economisch de meest logische en verantwoorde manier van samenleven.
Volgens Marjan Minnesma is duurzaamheid bedrijfsmatig een goede propositie, nou communisme is dat eveneens. Neem onze energievoorziening. Zon en wind zijn er in overvloed en bovendien van ons allemaal. Dus waarom zou je daar niet gewoon zelf energie aan onttrekken? Zonder tussenkomst van energiebedrijven.
Dat gebeurt dan ook. Niet alleen in het dorpje Pingjum, ook elders in Nederland. Op steeds meer plekken en vanwege de ‘schaalvoordelen’ meestal in collectief verband. Een windmolen in je eentje aanschaffen is huishoudportemonneetechnisch immers niet te doen, maar samen met de buren, de straat of de buurt wordt het al snel een economisch heel verstandige keuze. En wat is er nou communistischer dan gemeenschappelijk eigendom van de energievoorziening op buurtniveau?
Groot voordeel is bovendien dat je geen bank meer nodig hebt. Nu gaat bij de aanschaf van een windmolen de helft van de investeringskosten op aan rente voor de bank. Heel vreemd, want het geld dat je leent kost een bank vrijwel niks. Waarom zou ze er dan zoveel aan mogen verdienen? Weg ermee! Schep gewoon je eigen geld. Dat wordt dan ook op steeds grotere schaal gedaan. Vooral daar waar banken denken dat er toch niks meer te halen valt, nemen buurten, wijken, steden en zelfs landen het geld in eigen hand. Die ontwerpen hun eigen lokale valuta en brengen die in omloop. En omdat je het als gemeenschap zelf uitgeeft, bepaal je ook zelf wat je er mee doet en waar je het in investeert. Heel democratisch dus, communistisch ook.
En geloof me, als energie en geld eenmaal in handen van gemeenschappen of collectieven zijn, volgt de rest vanzelf. Je ziet het ook al gebeuren. Neem de woningbouw. Nu projectontwikkelaars en woningbouwverenigingen hun wonden likken, wordt er steeds vaker door bewonerscollectieven zelf gebouwd. Veel leuker, duurzamer bovendien. Of de landbouw. Huishoudens stappen direct naar de boer en bepalen gezamenlijk wat er wordt verbouwd . As het tijd is om te oogsten, komen ze graag een dagje helpen. Aan het eind van de dag worden bij de gezamenlijke maaltijd de nieuwe strijdliederen geboren. Communisme dus. Gezellig.
Recente reacties