In Down to Earth 35 publiceerden we een onderzoeksjournalistiek stuk over dieselgate, de uitstootfraude bij Volkswagen diesels. De Europese Commissie zegt hiervan geen enkel vermoeden te hebben gehad. Maar wij verkregen via de Wet Openbaarheid Bestuur interne briefwisselingen die laten zien dat er wel degelijk vermoedens bestonden. In de rubriek Onder Vuur laten we organisaties aan het woord die kritiek hebben gehad op hun groene gehalte. We vragen deze keer een woordvoerder van de Europese Commissie om weerwoord.
De in Down to Earth gepubliceerde briefwisseling tussen Karl Falkenberg – hoofd van het EU-milieudepartement – aan Daniel Calleja Crespo – baas van het EU-departement voor industrie, laat zien dat vermoedens van fraude een klein jaar vóór het Volkswagenschandaal al wel degelijk bestonden. Had dieselgate voorkomen kunnen worden?
“Het risico dat fraudesoftware kon worden gebruikt, was bekend bij de Europese Commissie. Maar de Commissie was niet bekend met concrete gevallen van fraude. Wij waren net zo geschokt als ieder ander over de onthullingen rond Volkswagen. Het was gemeengoed dat de emissietesten in het laboratorium geen realistisch beeld boden van de hoeveelheid NOx-gassen [de gassen waarmee Volkswagen fraudeerde, red.] die auto’s in werkelijkheid uitstoten. Maar dit kon verschillende oorzaken hebben. Wij waren destijds daarom overtuigd dat de EU-goedkeuringsprocedure moest worden aangepast. [Real Driving Emission test, red.] Daar hebben we onze aandacht op gericht, en daar boeken we nu ook resultaat.”
Maar in een brief van november 2014 vraagt Karl Falkenberg aan Daniel Calleja Crespo om onderzoek te doen naar wat hij denkt dat emissiefraude is. Wat is er met die suggestie gebeurd?
“Fraudesoftware is verboden in de EU. De wetgeving biedt een duidelijke verdeling van verantwoordelijkheden als het hierom gaat. Automakers moeten aantonen dat alle nieuwe auto’s voldoen aan de regels, en mogen daarbij geen gebruikmaken van fraudesoftware. De Europese lidstaten hebben de plicht om deze regels te handhaven. Zij moeten sancties opleggen wanneer automakers deze regels schenden. De Europese Commissie heeft echter binnen de wet geen directe bevoegdheid om onderzoek te doen naar fraudesoftware.”
Maar wat ik concreet wil weten: wat is er met de oproep van Falkenberg gebeurd? Is die dan doorgespeeld aan de lidstaten?
“De Commissie heeft geen enkel concreet bewijs gekregen van fraude. Als dat wel het geval was geweest, dan had de Commissie actie ondernomen.”
Wat u zegt klopt niet. Uit de briefwisseling blijkt dat de Commissie wist dat autofabrikanten met software de emissiereductie op sommige momenten uitschakelden, iets dat (volgens de EU-wet die u noemt) illegaal is, zo schreef Falkenberg aan Crespo.
“De correspondentie van Falkenberg gericht aan zijn collega bevat geen enkel bewijs van specifieke gevallen van fraude. De brief herhaalt alleen de zorgen die al bekend waren: dat autofabrikanten de mazen van de wet benutten. Door dat te benoemen, benadrukte Falkenberg de urgentie om de Real Driving Emission test [de nieuwe en meer realistische test waar de EU aan werkte, red.] te introduceren.”
Geef een reactie