We geloven niet langer in een betere toekomst. Dat lijkt zorgwekkend, maar is het niet. Integendeel.
Onderzoeksbureau Motivaction peilt al jaren met enige regelmaat ons welbevinden. Hoe voelen we ons, wat vinden we belangrijk en wat verwachten we van de toekomst? Het laatste trendonderzoek, van december 2012, bevat een aantal hoopgevende ontwikkelingen, die ik graag wil delen. Nederlanders, jij en ik dus, stellen zich in op andere tijden. De crisis komt steeds dichterbij en dringt ook ons persoonlijke leven binnen. Dit voelen we niet alleen via onze portemonnee, maar ook mentaal. Zozeer zelfs dat we niet meer geloven in een betere toekomst. Dat lijkt misschien zorgwekkend, maar is het niet. Integendeel.
Het vertrouwen in de kapitalistische markteconomie is tanende, zo blijkt. De schuldencrisis is niet alleen het gevolg van hebzuchtige bankiers en een tekort schietende overheid, maar ook van een manier van samenleven die te eenzijdig gericht is op groei. Steeds meer Nederlanders denken dat deze crisis alleen kan worden opgelost bij een grondige aanpassing van onze manier van leven en besturen. Hoe het anders moet, weten we niet precies. Maar toch is volgens Motivaction wel een aantal trends zichtbaar. Interessante trends.
Zo vindt een groot aantal mensen het kunnen gebruiken van goederen en diensten belangrijker dan het daadwerkelijk bezitten er van. Dus in plaats van het oude anarchistische adagium ‘eigendom is diefstal’ wordt het nu ‘eigendom is helemaal niet nodig’. Ook beseffen we dat, nu we al die vliegreisjes, shopmiddagen en restaurantbezoeken toch niet meer kunnen betalen, we ze eigenlijk niet missen. Zo gelukkig werden we er niet van. In plaats daarvan krijgen we meer oog en waardering voor immateriële zaken.
Ook positief: omdat we bestuurders niet langer vertrouwen, neemt het besef toe dat we steeds meer zelf moeten en kunnen doen. Het anarchopunk adagium Do It Yourself is mainstream geworden: Doe het Zelf. Niet alleen na een bezoek aan de bouwmarkt, maar in alle aspecten van ons leven. En dit doen we niet in ons eentje – we vinden de afgelopen decennia veel te individualistisch – maar gezamenlijk. Niet in bureaucratische en grootschalige organisaties – daar zijn we klaar mee – maar in coöperatieve verbanden. Voor onze energievoorziening, onderwijs, ouderen- en thuiszorg, bankieren, buurt en werk.
Geen eigendom maar spullen delen en een toenemend besef dat je van al die spullen niet gelukkig wordt. Dit gekoppeld aan de wetenschap dat we ons leven veel meer zelf vorm moeten geven en daarbij zoveel mogelijk samen moeten werken… dat klinkt best als een aantrekkelijke toekomst, toch? En wie niet gelooft, dat veel van u vrienden, buren, collega’s en medeburgers er zo over denken moet het onderzoek zelf er maar op na slaan. Je vindt het hier
Geef een reactie