Milieudefensie denkt dat een eerlijker voedselsysteem er alleen komt als je elkaar kent en begrijpt, en organiseerde daarom gesprekken tussen boeren en betrokken burgers. In deze aflevering: Jenny Ramakers bezoekt Wil en Quirien de Vette van melkveebedrijf Hoeve Bouwlust.
Boeren en burgers lijken elkaar niet altijd even goed te begrijpen, of zelfs maar te kennen. Maar dat is wel nodig als we een eerlijk en duurzaam voedselsysteem willen. Milieudefensie wil daar verandering in brengen. Voor het project Van Erf tot Erf gingen in het najaar van 2017 ruim 100 betrokken burgers langs bij boeren. In één-op-één gesprekken luisterden ze naar persoonlijke verhalen; hoe zien boeren de toekomst van de landbouw in Nederland, hoe werken ze, wat motiveert hen om anders te boeren en waar lopen ze tegenaan? Wij lichten er hier een aantal uit.
Janny Ramakers ging langs bij Wil en Quirien de Vette van melkveebedrijf Hoeve Bouwlust
Voor veel Nederlandse boeren zit er niets anders op: óf groter groeien óf kopje onder gaan. Boerin Wil en boer Quirien de Vette van Hoeve Bouwlust in Maasland maakten een andere keuze. Zij bliezen hun matig draaiende melkveehouderij nieuw leven in door ook andere activiteiten te organiseren. Als ik Hoeve Bouwlust op een mistige vrijdagochtend bezoek, is het dan ook gezellig druk.
Hoeve Bouwlust was één van de eerste bedrijven in de regio die een kampeervergunning aanvroeg. “Dat vond de gemeente toen nog knap lastig”, herinnert Wil zich. Intussen is de camping slechts één van de vele activiteiten. Boerengolf, kinderfeestjes, knutselmiddagen, ijs en yoghurt verkopen. De boerderij werkt met een stichting die autistische kinderen rust biedt op het platteland. De eerste Escape Bus, een avonturenspel waarbij je door puzzels te maken uit een oude RET-bus moet ontsnappen, staat sinds vorig jaar op het terrein.
Hoeve Bouwlust onderscheidt zich op nóg een manier van de negatieve trend: de opvolging is geregeld. Zoon Peter besloot een paar jaar geleden dat hij het liefst in de stal bij de koeien was. “Wij wilden er net een eind aan breien”, zegt Wil. Peter mocht tien melkkoeien nemen, als hij een afzetkanaal vond. De hoeveelheid melk was voor een grote fabriek niet interessant, maar wel voor coöperatie DelflandZuivel. Dochter Rianne haalde certificaten om de melk op de boerderij te verwerken. Wanneer er te veel melk is, worden jonge kalfjes aangekocht die de melk opdrinken.
Dat is trouwens nog een heel gereken. “Volgens mij hadden we vorig jaar één of twee koeien te veel, waar we misschien nog een boete voor krijgen. En tóch moet ik mest halen bij de buurman, dat is toch raar?” Wil vertelt hoe ook zijn vader veel aandacht had voor de natuur. “Stadsmensen zien boeren volgens mij vooral als vervuilers, terwijl ik toch zie hoe goed het gras groeit als ik heb gegierd. En nu bepaalt de overheid weer dat je 400 euro krijgt als je drie weken later maait. Volgens mij vergeet de overheid wel eens dat die grond nodig is om eten te verbouwen. Dan moeten er weer huizen komen, of bomen, of water voor de natuurbescherming. Maar weet je wat ík het mooist vind? Een veld spruiten of bonen, dát is pas natuur!”
Wil je alle erfgesprekken lezen? Dowload het gratis e-book met alle gesprekken hier.
Geef een reactie