In deze tijd van overvloed, wat is nog het verschil tussen gewone dagen en feest? Dat vraagt hoofdredacteur Opmeer zich af. “Dat er niets exotisch meer is aan koffie of chocola, blijft me verbazen.”
Weet je waar ik erg van hou? Supermarktmagazines. Tja, je zult maar met een magazinemaker in één huis wonen, dan krijg je dus zo’n stapel op het toilet. Maar onder andere dankzij die magazines dringt zich soms een ongemakkelijk besef aan mij op. Vooral in december, maar ook met iets als, pak ’m beet, Pasen.
Zodra ik door de 5 Lekkerste Paasontbijtjes of 10 Inspirerende Kerstmenu’s blader, vraagt iets in mij zich af hoe deze overvloed eigenlijk nog verschilt van de rest van het jaar. Het is niet alsof er nog echt seizoenen zijn in een Nederlandse supermarkt. De meest buitenissige groenten en fruit verschijnen midden in de winter op magische wijze in de kleine Spar in mijn dorp. Dat er niets exotisch meer is aan koffie of chocola, blijft me verbazen. En de lawine van goedkoop vlees, tegenwoordig ook uit Oekraïne, dendert gewoon door, maar dan met een strikje. Mens en milieu lijken er ondergeschikt aan geworden. Wat betekent ‘feest’ zo nog?
Begrijp me niet verkeerd, ik heb niks tegen overvloed of uit de band springen. Mij hoor je niet klagen over handenvol frambozen of een kruiwagen vol tomaten uit de tuin. De dag na een verjaardag heb ik echt wel eens een houten kop. En wil jij een pilletje slikken en een nacht lang dansen? Go ahead, I get it. Volgens mij is het een enorm menselijke behoefte om af en toe alle braafheid te laten varen. Maar wat is de lol ervan als het elke dag is? Zeker als het alleen hier feest is, maar de andere helft van de wereld enkel de kater heeft.
Het kan ook anders. Het circulaire pand van Scouting Brigitta krijgt gevels met panelen die je zelf moet verplaatsen. In huishoudens op autonome zonnestroom gebruiken mensen energie veel spaarzamer. Stroom of verwarming zijn daar een stuk minder vanzelfsprekend. Zo word je minder afhankelijk van overvloed, beargumenteert Kris de Decker, omdat het er soms niet is. Dat vind ik interessant.
Veel mensen maken zich zorgen over hoe zo’n toekomstige samenleving eruit zal zien. Daar moeten we tenslotte wel naartoe voor een eerlijke wereld. Niet alles zal meer altijd beschikbaar zijn en we gaan elkaar weer nodig hebben. Gaat het een zuinige boel worden? Misschien. Maar ik wil wedden dat het wel topfeesten oplevert, deze keer voor iedereen.
Geef een antwoord