Strijdbare appeltaart

Preken voor eigen parochie is soms een goeie zaak. Zoals begin dit jaar in Wageningen. Achthonderd activisten, boeren, wetenschappers, studenten, ontwikkelings- en beleidsmedewerkers uit Nederland en de rest van de wereld waren bij elkaar. Waaronder hot shots zoals de Indiase wetenschapster en activist Vandana Shiva en Olivier de Schutter, (toen nog ) Speciale Rapporteur van de Verenigde Naties voor het recht op voedsel.

Het huidige industriële landbouwsysteem zorgt voor uitputting en verspilling van grondstoffen, klimaatverandering, ontbossing, teloorgang van de biodiversiteit, honger, vervuiling, overgewicht, een wereldwijde leegloop van het platteland en bijbehorende troosteloze stroom van armen naar de stedelijke sloppenwijken, met inmiddels zo’n anderhalve miljard bewoners. Ja, ik wist het al wel en ook dat Vandana Shiva dat vond. Maar met haar vlammende speech van zo’n uur, wist ze het strijdbare vuur van die honderden toehoorders flink op te stoken. Voor wie er niet bij was, kijk eens op voedselanders.nl, voor verslagen in tekst en beeld en vooral een portie inspiratie.

Die heb je nodig voor als je weer buiten de eigen parochie komt, want daar blijkt de weerstand tegen verandering onverminderd enorm, zoals Olivier de Schutter analyseerde. Blijf werken – lokaal, nationaal, internationaal – aan voedseldemocratie, riep hij op. Want daar gaat het over: de zeggenschap over ons voedsel – en dus ons leven – die we nu grotendeels overlaten aan een handjevol grote bedrijven met schimmige praktijken, gelegitimeerd door onze regeringen.

Poeh, wat klinkt dat allemaal zwaar en dat is het ook. Maar het mooie van werken aan een voedselrevolutie is dat die door de maag gaat: oftewel, je kunt er tegelijkertijd smakelijk van genieten. We maken een klassieke Hollandse appeltaart, waar de supermarkt zo weinig mogelijk aan verdient. Ter verhoging van het strijdbare elan schenken we er een donker biertje bij van een van die vele lokale brouwerijen die de afgelopen jaren uit de grond zijn geschoten.