Stoofpot van Hermiens buurmeisje

Het dorp van Michiel Bussink haalde het nieuws dankzij een ontsnapte koe. “Mooi wel, zo’n eigenwijze koe die aan de slager ontsnapt en wekenlang rondzwerft”, vindt hij. Toch was Hermien anders een van de diervriendelijkste stukjes vlees van Nederland geweest. Michiel wijdt zijn scherpe pen aan het debat over of vlees eten wel of niet binnen een duurzame toekomst van de landbouw past. Wat vind jij? Reageer onderaan het artikel.

Dankzij Hermien en Carlijn haalde mijn dorpje Lettele het Jeugdjournaal, DWDD en de kranten, zelfs buitenlandse. Terwijl achterbuurmeisje Carlijn in PeyongChang naar een gouden medaille op de 3000 meter schaatste, liep even buiten het dorp koe Hermien rond. Sinds ze een paar weken daarvoor aan het transport naar de slager was ontsnapt. Het nieuws zat hem er grotendeels in dat het nieuws was, tot in Boliviaanse kranten aan toe: ‘Una vaca que escapó del matadero….’ Hilariteit, vermengd met gêne en ook wel een scheutje cynisme. Mooi wel, zo’n eigenwijze koe die aan de slager ontsnapt en wekenlang rondzwerft.

Ik zag haar langs de bosrand lopen, voordat ik wist dat er sprake was van een ontsnapte Hermien. Eerlijk gezegd kon ik eerst niet goed zien om wat voor beest het ging. Sterker nog, eventjes dacht ik dat ik een wolf zag, al kwam dat, behalve door de schemering, vooral doordat ik Dick Vermeulens prijswinnende boek over wolven aan het lezen was. Maar toen een paar weken later bekend werd dat een échte wolf ook in de buurt had rondgelopen, was mijn zinsbegoocheling zo gek nog niet.

“Misschien dat die wolf een oplossing is voor de loslopende Hermien”, opperde ik. Waarbij ik me wel afvroeg of dat voor de Partij voor de Dieren (PvdD) wel door de beugel kon, een wolf die een koe naar de strot vliegt. Het was aan die partij – en aan hun reddings- en fondswervingsactie – te danken dat Hermien wereldnieuws werd en naar het rusthuis mocht. Nu vind ik de PvdD sympathiek vanwege hun diepgroene programma en strijd tegen de vee-industrie. Maar jammer dat het dierenstandpunt bij tijd en wijle hysterisch-pathetisch-hypocriete vormen aanneemt.

Was Hermien namelijk níet ontsnapt aan de chauffeur van de slager, dan vertegenwoordigde ze één van de meest diervriendelijke stukjes vlees in de Nederlandse winkel. Jarenlang heeft ze in kuddeverband mogen grazen in schitterende ruige weides. Vrijwel zoals de PvdD voorstaat met haar verkiezingsprogramma, want ook de PvdD is niet voor volledige afschaffing van de veehouderij.

Toen Hermien eenmaal gevangen was, mocht ze van de PvdD niet meteen naar het Friese rusthuis, want er moest op de pers gewacht worden. Waarna Hermien een nacht lang alleen in een veewagen moest doorbrengen. Om het goed te maken, eten we een runderstoofpotje. Van een koe van bioboer Berrie, die zijn kuddes in natuurgebieden rond Lettele heeft rondlopen.