Vluchten kan niet meer. We wisten het al. Maar nu worden we zelfs bedreigd door bakpapier. Zoiets onschuldigs, zou je denken, dat na een paar keer gebruiken hups bij het oud papier kan, zodat het daarna mooi nog lekker een tijdje mee kan draaien in de papierkringloop. Dat mag dus niet. Sterker nog, is misschien wel gevaarlijk, want er zitten PFAS in het bakpapier.
PFAS is de verzamelnaam van stofjes, handig vanwege hun water- en vetafstotende eigenschappen, waaronder ook PFOA (perfluoroctaanzuur) en GenX vallen. Dat PFOA werd tot een paar jaar geleden gebruikt in teflonpannen, gemaakt door de malafide Dordrechtse fabriek Chemours, waar in de wijde omgeving mensen niet uit hun moestuintje mogen eten vanwege het PFOA. Dat is kankerverwekkend, vandaar dat het toch maar niet meer gebruikt mag worden. Waarop Chemours het stofje voor de anti-aanbakpannen verving door GenX. Dat noemde het Europees Agentschap voor Chemische Stoffen een paar maanden geleden “zeer zorgwekkend”, omdat het dezelfde nadelige effecten op de gezondheid heeft als PFOA. Toch zegt de overheidswebsite Waarzitwatin.nl dat gebruik van spullen als bakpapier met PFAS geen kwaad kan. “Was dat wel het geval geweest, dan hadden deze producten niet op de markt mogen verschijnen.” Aha, net als die heel lang verkochte maar nu verboden teflonpannen met PFOA dus, waarvan – als je ze te heet maakte – de parkieten in de huiskamer dood gingen?
Dringend advies van Bussink uit Lettele om geen anti-aanbakpannen meer te gebruiken. Maar blijkbaar dus ook geen bakpapier: nu dat weer! Bij het oud papier mag niet, omdat het vetafstotende laagje de papierrecylingmachines verstoort. Bij het restafval komen die PFAS via de verbranding in het milieu. En wat doen de zuren in mijn desemdeeg, als ik het een etmaal op PFAS-papier leg? Ik wil het niet weten en koop voortaan het dure, ongebleekte PFAS-vrije bakpapier in de biologische winkels. Dat blijkt ook niet bij het oud papier te mogen, vanwege de natuurlijke siliconen, maar wel bij het gft, omdat het volledig te composteren is. Toch nog een beetje vluchten.
Recept: zelfgemaakte granola
* 250 gram appelmoes
* 450 gram havermout
* 120 gram zonnebloempitten
* 120 gram sesamzaad
* 150 gram hazelnoten
* 150 gram walnoten
* 2 theelepels kaneel
* stukje gember, geraspt
* 5 eetlepels honing
* 100 gram suikerstroop
* 100 gram suiker
* halve theelepel zout
* paar scheuten zonnebloemolie
Verwarm de oven voor op 170 graden. Meng alle ingrediënten, behalve de walnoten en hazelnoten. Spreid het mengsel over een met chloor- en PFAS-vrij bakpapier beklede bakplaat. Of twee bakplaten, afhankelijk van de grootte. Bak een half uur in de hete oven, schep tussentijds twee keer om. Schep de noten erdoor en bak dan nog een kwartier. Afgekoeld lang te bewaren in een afgesloten pot. Eten met yoghurt, kwark en dergelijke, maar uit het vuistje mag ook.
Michiel Bussink verbouwt eten, geeft workshops over eten en schrijft over eten. Onder andere in zjin boeken Eten uit de buurt, Lekker landschap, Ik eet dus ik ben en Smaakboek Achterhoeks fruit. Vind hem op michielbussink.nl.
Geef een reactie