Het Deelerwoud is sinds vorig jaar toegevoegd aan het European Rewilding Network. De jacht is er afgeschaft. Wat doet dat? Manuel Beterams leest het boek over dit experiment.
“Wat is natuur nog in dit land? Een stukje bos, ter grootte van een krant”, dichtte J.C. Bloem. Die dichtregel was niet uit de lucht gegrepen: natuurgebieden in Nederland zijn vaak klein, door snelwegen of steden omgeven. De echte sensatie van wildernis en weidsheid is er ver te zoeken.
Maar nu is ‘rewilding’ in opkomst. Het kernpunt van rewilding is, in de woorden van Helen Kopnina (zie de rubriek Uitgesproken): de natuur aan haar lot overlaten. Dat kan alleen in zo groot mogelijke gebieden, liefst met ecoducten aan elkaar verbonden, waar natuurlijke processen hun gang kunnen gaan. Het Deelerwoud is sinds vorig jaar toegevoegd aan het European Rewilding Network. De jacht is er afgeschaft. Dit beheer lijkt zijn vruchten af te werpen, zoals we kunnen lezen in het boek Het Deelerwoud, wild en bijster land. De wandelaar waant zich nog steeds niet in Afrika op de Serengetivlakte, maar kan er toch zomaar edelherten, damherten en wilde zwijnen tegenkomen. Sterker nog, de beheerder Natuurmonumenten geeft een 100 procent wildgarantie.
Martien Frijns & Machiel Bosch stelden voor Natuurmonumenten een boek samen over dit gebied, zoals ze in 2013 al deden voor het natuurgebied Planken Wambuis. De kern van het boek wordt gevormd door de wandelingen die ze er maakten, samen met filosoof Clemens Driessen. Uiteraard discussiëren schrijvers en filosoof over natuurbeheer in Nederland, over de noodzaak van jagen en wat echte natuur nu is. Beheer van groot wild is in Nederland vaak een delicate kwestie; afschieten mag niet, maar laten lijden door voedselgebrek ook niet. En spreken we nu over natuur of over een park in het geval van het Deelerwoud? Mensen in een dichtbevolkt land als Nederland hebben steeds meer behoefte aan ‘natuurbeleving’ en daarom worden in het Deelerwoud ook safaritochten georganiseerd. Is dat misschien de toekomst van de dierentuinen, vragen de auteurs zich af: “een hermetische enclave van enkele duizenden hectares” met een “wilde dierenervaring”?
De wandelingen en vele foto’s roepen een sfeer op van avontuur en ontmoetingen met wilde dieren in het zo gecultiveerde Nederland. Daarbij hoeft de mens niet de bovenhand te hebben, zoals de schrijvers ondervinden in een ontmoeting met een Schotse Hooglander. Ze hebben oog voor de bijzondere planten en dieren in het gebied en hun onderlinge relaties. Na lezing beklijft het gevoel dat een van de auteurs beschrijft als: “dat de Deelerwoudwandeling – met weinig mensen, veel natuur en nog meer wilde dieren – een van de uniekste natuurervaringen van Nederland is”.
Het Deelerwoud, wild en bijster land.
Martien Frijns & Machiel Bosch.
Afdh Uitgevers, 2016.
ISBN 9789072603548.
320 pagina’s.
Prijs € 29,50.
Te koop in de webshop van Natuurmonumenten.
Harry Voss zegt
Actie Comité “Deelerwoud KillingFieds” in actie tegen jacht Deelerwoud
Actie comité “Deelerwoud KillingFields” roept Natuurmonumenten op om karakter te tonen en het Deelerwoud permanent jachtvrij te maken.
Vijftien jaar geleden begon Natuurmonumenten met een proef voor afschotvrije gebieden, dit tot volle tevredenheid van natuurbeschermers die al veel langer aandrongen op een jachtvrij Deelerwoud. Vóór dit besluit werd er veel gejaagd, men kon er bijvoorbeeld voor 1100 gulden een edelhert schieten. Helaas is Natuurmonumenten sinds kort overstag gegaan na aanhoudende druk van jagerszijde, bosbouwers en vermeende verkeersproblemen en is overgegaan tot het afschieten van damherten.
In de afgelopen vijftien jaar zijn de dieren veel minder schuw geworden en kunnen wandelaars overdag genieten van de in het zicht lopende dieren. En zo hoort het ook, want in gebieden waar een permanente jachtdruk is zijn de herten verworden tot nachtdieren, buitengewoon schuw en vinden daardoor ook de nodige aanrijdingen plaats.
PvdD-gemeenteraadslid Harry Voss en initiatief nemer is buitengewoon teleurgesteld in Natuurmonumenten. “Jarenlang wandelde ik trots door het Deelerwoud vanwege hun proef met jachtvrije gebieden”. Nu zij deze onder volstrekt onterechte druk weer willen afschaffen, hebben wij ons voorgenomen om Natuurmonumenten langdurig met publieksacties te bestoken. Zo roepen wij op om uit protest het lidmaatschap van Natuurmonumenten op te zeggen en ons te steunen met onze stille demonstratie bij het Deelerwoud op donderdag 29 december om 13.00 uur. We willen hiermeeNatuurmonumenten op andere gedachten brengen en ze ervan te overtuigen dat het onverstandig is om toe te geven aan een kleine groep klagers om de proef te staken.
Natuurmonumenten negeert de opinie van hun achterban, waarvan de meerderheid het niet eens is met de plezierjacht op terreinen van Natuurmonumenten, wat klip en klaar bleek uit een enquête die Natuurmonumenten onder haar leden heeft gehouden. Kennelijk telt de mening van een kleine jagerslobby zwaarder dan van hun leden.
Volgens het comité worden de zogenaamde problemen erg overtrokken. Maar bovenal staat de natuur niet alleen ten dienste van de mensen, maar zullen wij die moeten delen met dieren die er leven en hen ook de ruimte geven, want wat is er nu mooier om dieren gade te slaan in hun natuurlijke omgeving.
Bovendien kunnen de klagers, zoals bosbouwers, ook zelf maatregelen nemen om schade te voorkomen. Ook verkeersproblemen kunnen beter opgelost worden door o.a. de maximum snelheid te verlagen in gebieden waar dieren oversteken. (in overleg met de wegbeheerders en politie/handhavers). Afgelopen jaar hebben er 20 aanrijdingen met dieren plaats gevonden op de Koningsweg, hoofdzakelijk veroorzaakt door automobilisten die te hard reden in deze 60 km/u-zone en door jachtdruk.
Ex boswachter Frans Duermeijer (nu nog lid van Natuurmonumenten), dominee-dichter-schrijver Hans Bouma en het jongste eerste kamer lid Christine Teunissen van de Partij voor de Dieren zullen de aanwezigen toespreken.
Wie ook aanwezig wil zijn bij het protest is van harte welkom op donderdag 29 december om 13.00 uur bij parkeerplaats ingang Deelerwoud nabij de Woeste Hoeve.
Noot voor de redactie, niet voor publicatie:
Voor meer informatie kunt u terecht bij:
Harry Voss
055-5344550 of 06-26945901
In het comité “Deelerwoud KillingFiels” hebben de volgende personen zitting.
Harry Voss fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren Apeldoorn.
Ineke van den Abeele Busser, Renkum.
Bennie Pieters, Epe.
Rob Ossewaarde, Oud Sabbinge.
F.T.E. Duermeijer zegt
In de jaren 60 was er in Amerika een dominee die riep “I have a dream”. Kort geleden had ik ook een droom. Ik droomde namelijk van een eindeloze Veluwe zonder rasters, hekken en talloze grondeigenaren. Ik droomde van een Veluwe zonder verbodsborden met teksten als Levensgevaarlijk militair terrein en streng verboden toegang Rustgebied voor dieren. Ik droomde ook dat ik niet voor de sokken werd gereden door de alsmaar toenemende mountainbikes die in alle uithoeken van onze natuurgebieden doordringen. Er is nergens meer rust! Maar het belangrijkste ik droomde van een jachtvrije Veluwe waarin geen schietgrage jagers rondlopen en het wild zich als dagdieren gedragen zodat je ze rustig kon bekijken.
En toen werd ik wakker en besefte ik dat het echt een droom was en in het Deelerwoud momenteel weer wordt gejaagd. Hoe is het mogelijk? Natuurmonumenten als (nog) lid neem ik dit jullie ernstig kwalijk! Wat in 15 jaar is opgebouwd is in vijf weken letterlijk en figuurlijk verknald.
Nelly Goldstein-Meijnema zegt
Ik ben het helemaal eens en ga mijn lidmaatschap opzeggen. Dit gebeurt voor de tweede keer!
Dieren hebben geen rechten. De mens doet met ze alles wat hem voordeel biedt. Zie de bio-industrie!
Er moeten veel meer ecoducten komen, zodat de natuurgebieden veel groter worden.
En de wolf moet worden geïntroduceerd. Via eco-verbindingen met Duitsland.