Wist u dat 2015 het Jaar van de Bodem is, maar óók het Jaar van de Mijnen?
Voor de lachspieren begint een jaar altijd goed. Wist u bijvoorbeeld al dat 2015 het Jaar van de Bodem is, maar óók het Jaar van de Mijnen? Nu zijn dat twee zaken die nogal letterlijk in elkaars verlengde liggen, dus tja. Maar 2015 is eveneens Internationaal Jaar van het Licht en dát gaat toch weer een hele andere, om niet te zeggen tegengestelde, kant op. “Over de hele wereld worden activiteiten georganiseerd om het belang van licht voor ons dagelijks leven te benadrukken.” Daarover zullen weinig woedende opiniestukken in de kranten verschijnen. Hebt u trouwens genoten van 2014, het Internationale Jaar van de Kristallografie? Of had u meer met het gelijktijdige Jaar van de Kleine Ontwikkelingseilandstaatjes? Ik vond het tegenvallen, maar kijk al wel vast reikhalzend uit naar 2016, door de Verenigde Naties uitgeroepen tot het Jaar van de Kameelachtigen.
Maar oké, toch ook wel logisch dat je als kamelendrijver of kristallografeerder de kans grijpt om je eigen toko eens flink op het platform te hijsen, met behulp van de ter beschikking gestelde jaar-van subsidiegelden. En nu ik er zo over nadenk: hadden ze me gevraagd ambassadeur te worden van het Jaar van de Bodem, dan had ik misschien nog wel ‘ja’ gezegd ook. Wat zeg ik, het is een schánde dat het zo lang heeft moeten duren voordat Het Jaar van de Bodem er kwam. Want de bodem dat is – ja de bodem onder ons bestaan, dat heeft de VN goed gezien.
Je kunt de bodem dichtrijden met extreem zware machines, overbemesten, vergiftigen, uitputten, laten eroderen en uitspoelen, zoals het gros van de landbouw doet. Of je kunt het verzorgen met aandacht, liefde, stalmest, lucht, compost, preparaten en slimme teeltstrategieën, zoals vooral de biologisch-dynamische boeren doen. Ooit zag ik foto’s van verschillende bodemprofielen met planten in het blad Dynamisch Perspectief van de BD-landbouw-vereniging. De BD-plant stond met lange uitwaaierende wortels in een bodem waarin van alles te zien was aan beestjes, gangen, kleuren en organische materialen. De gangbare plant – die verder in dezelfde omstandigheden was opgegroeid – had een stuk kortere wortels in een eentonige bodem, geen kleurverschil, weinig te beleven. Maakt het wat uit? Mijn intuïtieve bodem heeft liever die BD-planten op zijn bord. Daarom hier een recept voor pastinaat met gember en tahindressing.
Recente reacties