Afgelopen november organiseerde burgerbeweging ‘Amsterdam, kies voor Groene Energie’, ondersteund door onder andere Greenpeace, de fietsparade ‘Voor de Wind’. Het was een protest tegen het windmolenbeleid van de provincie Noord-Holland. Die legt volgens de activisten onnodig veel beperkingen op aan de bouw van windmolenparken. Is dat zo? Wij belden met gedeputeerde Jack van der Hoek.
Er is nogal wat kritiek op uw windmolenbeleid. Hebben de critici een punt?
“Er wordt gesproken over ‘bovenwettelijke’ eisen die wij zouden stellen, en dat het ‘bizarre’ regels zouden zijn. Maar de provincie heeft gewoon het recht om aanvullende eisen te stellen. Overigens wordt er gezegd dat afgelopen zomer 18 van de 28 aanvragen uit Amsterdam afgewezen zijn. Ik weet niet waar dat cijfer vandaan komt. Van de 7 aanvragen vanuit Amsterdam zijn er toen 2 goedgekeurd. En een deel is afgewezen om hele andere redenen dan de aanvullende eisen, zoals veiligheid van de luchtvaart.”
Over welke eisen hebben we het?
“Bijvoorbeeld dat windmolens alleen in aangewezen gebieden mogen worden gebouwd. Dat betekent dat op sommige plekken nu geen windmolens kunnen komen. Maar dit beleid is tot stand gekomen in goed overleg met belangengroepen en na milieu-effectonderzoek.”
Is het waar dat voor de bouw van één nieuwe molen er twee oude weggehaald moeten worden?
“Ja, en een windpark moet bovendien minimaal zes molens bevatten die in een lijn staan die het landschap volgt. De overweging was dat we verrommeling willen tegengaan. Nieuwe molens kunnen veel meer opwekken dan oude, dus sla je twee vliegen in één klap. Oude solitaire molens kun je zo weghalen terwijl je wel je energiedoelen haalt en tegelijk kunnen nieuwe projecten veel beter in het landschap ingepast worden. En dat beleid werkt heel goed.”
Waarom is de minimale afstand tot bewoning het dubbele van de landelijk vastgestelde norm?
“De afstand is niet twee keer zo groot, maar anderhalf. Bewoners, maar ook werknemers, maken zich zorgen. Zij willen de dag liever niet doorbrengen met het geluid of de slagschaduw van een molen. Op plekken die logisch lijken voor windmolens, zoals het NDSM-terrein, werken wel mensen. Daar moet je rekening mee houden. De Provinciale Staten hebben, in goed overleg met belangengroepen, gezocht naar een verantwoorde balans.”
Hoe is het om kritiek te krijgen op uw windmolenbeleid?
“Heel vervelend, want het legt eenzijdig de nadruk op wat er níet kan met de focus op een relatief klein gebied in Amsterdam. En de provincie is groter. Ja, we hebben een grens gesteld op de bouw van maximaal 685 megawatt aan windparken tot 2020. Dat is precies de gestelde opgave die we in het Energieakkoord afgesproken hebben. De beeldvorming dat we achteroverleunen, klopt niet, want er zijn ondertussen zes nieuwe aanvragen in behandeling voor windparken. Wij gaan daarmee de afgesproken doelen in het Energieakkoord gewoon halen. En als je kijkt naar het brede pakket mogelijkheden, zie je dat er ook een heleboel andere dingen gebeuren. Kijk bijvoorbeeld naar Purmerend, waar ik onlangs het grootste zonnepark van Nederland heb geopend.”
Geef een reactie