Fotoproject: Hengelo aan Zee

Onze kinderen en kleinkinderen krijgen gegarandeerd te maken met de gevolgen van de klimaatverandering, zoals de zeespiegelstijging. Henri Blommers fotografeerde kinderen door heel Nederland die met een zelfgeknutselde markering aangeven tot hoe hoog het water in hun woonplaats zal komen, als we niet drastisch ingrijpen.

Fridays for Future, Youth for Climate: de huidige generatie jongeren is meer met klimaatbezig dan alle vorige. Volgens het recentste IPCC-rapport is de zeespiegel aan het einde van deze eeuw wereldwijd met 26 tot 82 centimeter gestegen. Het jaar 2100 lijkt misschien ver weg, maar niet voor de kinderen van nu.
Kinderen maken zich dan ook veelmeer zorgen om het klimaat dan hun ouders. Uit een onderzoek van NOS Jeugdjournaal blijkt dat zeven van de tien kinderen vinden dat volwassenen te weinig doen aan klimaatverandering. “Ik heb zelf een dochter van 9 jaar oud”, zegt fotograaf Henri Blommers. “Zij heeft straks te maken met de gevolgen van de zeespiegelstijging.
Dat onze kinderen de problemen moeten oplossen die wij veroorzaakt hebben, vind ik lastig te accepteren.” Daarom startte Blommers het fotoproject Hengelo aan Zee, waarin hij kinderen door heel Nederland portretteert.

De dreiging in beeld

Blommers is zelf opgegroeid in Klundert, Noord-Brabant. Een plek die tijdens de Watersnoodramp van 1953 hard werd geraakt. Zijn oudtante kwam om het leven door een dijkdoorbraak. “Die verhalen intrigeerden me als kind, ik probeerde me er een beeld bij te vormen. Het is me altijd bijgebleven.”
Opnieuw zo’n overstroming in Nederland is geen ondenkbaar scenario. Maar de stijging van de zeespiegel blijft iets abstracts en daardoor misschien ook makkelijk te negeren. Met dit fotoproject brengt Blommers de dreiging in beeld. Want hoe hoog komt het water eigenlijk in het leven van deze kinderen, als we niet ingrijpen?
De kinderen die in Hengelo aan Zee geportretteerd worden, knutselen zelf iets om dat punt aan te geven. Met ballonnen, een rode vlag of een kleurige sjaal rondom de top van een tipi, bijvoorbeeld. Op sommige plekken ligt dat punt, vanwege een negatief NAP, meer dan 3 meter hoger dan de straten waar we nu overheen lopen.

Zoute akkers

Maar de stijging van de zeespiegel heeft ook andere gevolgen. Zo kunnen de akkers langs de dijken in de toekomst gaan verzilten. Dat zou betekenen dat we bepaalde gewassen niet meer op die plek kunnen verbouwen. En door gaswinning en ontwatering is er een versnelde bodemdaling, waardoor mensen én dieren nog kwetsbaarder worden voor het stijgende water. We hebben in Nederland een overvloed aan goed drinkwater, we zwemmen in
de zee, meren en rivieren, hebben enorm veel expertise op het gebied van watermanagement. Maar hoe zorgen we ervoor dat het water niet opnieuw onze vijand wordt? “Wat ik leuk vind, is dat kinderen zo creatief zijn”, zegt Blommers. “Ze komen met nieuwe oplossingen. Misschien zijn die niet direct uitvoerbaar, maar je mist een enorm potentieel aan denkvermogen als je ze niet bij dit onderwerp betrekt.”

Vanaf de volgende Down to Earth laten we in elk nummer een kind uit Hengelo aan Zee wat uitgebreider aan het woord.