Down To Earth Magazine

Milieu | Mensen | Meningen

Logo Down To Earth

Zoek op de site

  • Home
  • Onderwerpen
    • Uitgelicht
    • Energie & klimaat
    • Landbouw & voedsel
    • Mobiliteit
    • Bossen
    • Economie
    • Mensenrechten
  • Rubrieken
    • Interview
    • De Activist
    • Opinie
    • Boeken en films
    • Consument
    • Recept
    • Columns
  • Magazines
  • Nieuwsbrief
  • Over ons
Home > Columns > Bijlo belt met… een circulaire rotonde

Bijlo belt met… een circulaire rotonde

Vincent Bijlo | 29 januari 2018 |

Beeld: Pixabay

“Rotonde…”
“Dag, met Vincent Bijlo. Spreek ik met de duurzaamste rotonde van Nederland?”
“Jazeker, ik ben de duurzaamste en ook nog eens de meest duurzame rotonde.”
“Dat is toch hetzelfde?”
“Is het ook, mogen rotondes ook eens grapjes maken?”
“Uiteraard, dat staat rotondes vrij. Zeg, u ligt op de hoek van de Terracottalaan en de Neeringerweg in Venlo. Wat maakt u zo duurzaam?”
“Ik ben helemaal cradle to cradle en ik ben van beton.”
“Is beton duurzaam?”
“Jaja, wat dacht jij! Zeker als je gebruik maakt van een samengestelde binder.”
“Ik ben niet zo ingevoerd in het maken van beton.”
“Nou, neem dan maar van een rotonde aan dat er veel minder CO2 is vrijgekomen dan als je je beton maakt met traditionele cementklinker. En op mijn body heb ik dan ook nog eens vezelwapening van reststaal, kan je nagaan. Je kan met de grootste benzineslurpers rondjes op mij draaien tot je er duizelig van wordt, ik slijt niet. En weet je wat ze met mijn fietsoversteken hebben gedaan?”
“Geen idee.”
“Die zijn van rood beton, helemaal door en door gekleurd rood beton, geen coating, dat rij je er zo af, dus ik kost geen drol aan onderhoud.”
“U ligt daar wel trots te liggen, zo te horen.”
“Suupertrots. En ondertussen lig ik ook nog eens regenwater af te vangen en mijn groen neemt fijnstof op. Da’s heel lief groen, geplant door de kids van Ut Vlaegelke.”
“Wat is Ut Vlaegelke?”
“Een buitenschoolse opvang hier in de buurt, die kids hebben symbolisch de laatste hand aan mij gelegd. Je moet als rotonde tenslotte verankering zoeken in de kindergeest nietwaar.”
“Uiteraard. Hoe lang gaat u eigenlijk mee?”
“O, jaartje of 30, maar daarna is alles van mij te hergebruiken. Ik ben eigenlijk de enige rotonde die zijn naam eer aan doet, ik ben een circulaire rotonde, en daar wou ik het gesprek graag mee afronden, ik ga me even concentreren op het verkeer.”
“Doe dat maar, veel ligplezier, en dat er nog maar veel duurzame rotondes mogen volgen.”

Kom op de mailinglijst

Schrijf je in voor de D2E nieuwsbrief

Categorie: Columns, Bijlo Tags: asfalt Verschenen in: — Down to Earth 44 (december 2017)

Vincent Bijlo

Vincent Bijlo

Vincent Bijlo is cabaretier, columnist, schrijver en muzikant.

  • Website van Vincent Bijlovincentbijlo.com
  • Alle artikelen van Vincent Bijlo op Down To Earth Magazine

Gerelateerde berichten

Mobiliteit

De tragiek van de Kresna-kloof en de snelweg er(door)heen

Hoe bizar: een snelweg die toeristen naar zuidwest-Bulgarije moet lokken, dreigt de fantastische natuur om zeep te helpen waarvoor vakantiegangers juist die kant op reizen.
De Activist

Lange adem tegen asfalt: Maria Weeber

Infrastructurele problemen los je op met meer asfalt, toch? Veel burgers denken van niet en verzetten zich tegen ingrijpende wegenprojecten in hun omgeving. Wie een lange adem heeft, kan projecten soms lang tegenhouden en proberen de schade enigszins te beperken – ze weten dan in ieder geval zeker dat zij er alles aan hebben gedaan. Niet dat de overheid zit te wachten op dit soort burgerparticipatie. Die staart zich blind op de eigen plannen en drukt ze er zonder pardon door, ook als ze daarvoor de cijfers geweld aan moet doen. Juist dit gedrag lijkt verzet extra te voeden. Drie activisten vertellen hoe weinig weerklank hun tegenargumenten en alternatieven kregen. Dit is Maria Weeber, die een lange adem heeft tegen de N23 Westfrisiaweg.
Bijlo

Bijlo belt… met Wind

"Ik wil die luie regering van u wat wind meegeven. 39 miljard fossiele subsidies per jaar en ik kost geen cent!"
Columns, Mounir Samuel

Bushmen zonder bush

Columnist Mounir Samuel reisde naar Tanzania, waar hij de laatste jagers en verzamelaars ontmoette in het alsmaar dorrer wordende landschap.
Ontvang ons magazine

Recente reacties

  • Alexa op Fluweelzachte muren zonder latex
  • Loek Beukman op Protesteren met een smiley
  • Ingrid Staal op Gek van insecten: Paul Beuk
  • Ronaldo op “De tijd van het ecopopulisme is aangebroken”
  • Loek Beukman op “Het probleem ligt bij de machine”
  • Loek Beukman op Kaas zonder koe
  • Ad op “De tijd van het ecopopulisme is aangebroken”

Lees ons papieren magazine

Lees — Down to Earth 56

Contact

Redactieadres:
Nieuwe Looiersstraat 31
1017 VA Amsterdam
Tel: 020-5507433
redactie@downtoearthmagazine.nl

Over ons

  • Over ons
  • Auteurs
  • Word abonnee
  • Disclaimer
  • Privacy en cookies

Volg ons