“Rotonde…”
“Dag, met Vincent Bijlo. Spreek ik met de duurzaamste rotonde van Nederland?”
“Jazeker, ik ben de duurzaamste en ook nog eens de meest duurzame rotonde.”
“Dat is toch hetzelfde?”
“Is het ook, mogen rotondes ook eens grapjes maken?”
“Uiteraard, dat staat rotondes vrij. Zeg, u ligt op de hoek van de Terracottalaan en de Neeringerweg in Venlo. Wat maakt u zo duurzaam?”
“Ik ben helemaal cradle to cradle en ik ben van beton.”
“Is beton duurzaam?”
“Jaja, wat dacht jij! Zeker als je gebruik maakt van een samengestelde binder.”
“Ik ben niet zo ingevoerd in het maken van beton.”
“Nou, neem dan maar van een rotonde aan dat er veel minder CO2 is vrijgekomen dan als je je beton maakt met traditionele cementklinker. En op mijn body heb ik dan ook nog eens vezelwapening van reststaal, kan je nagaan. Je kan met de grootste benzineslurpers rondjes op mij draaien tot je er duizelig van wordt, ik slijt niet. En weet je wat ze met mijn fietsoversteken hebben gedaan?”
“Geen idee.”
“Die zijn van rood beton, helemaal door en door gekleurd rood beton, geen coating, dat rij je er zo af, dus ik kost geen drol aan onderhoud.”
“U ligt daar wel trots te liggen, zo te horen.”
“Suupertrots. En ondertussen lig ik ook nog eens regenwater af te vangen en mijn groen neemt fijnstof op. Da’s heel lief groen, geplant door de kids van Ut Vlaegelke.”
“Wat is Ut Vlaegelke?”
“Een buitenschoolse opvang hier in de buurt, die kids hebben symbolisch de laatste hand aan mij gelegd. Je moet als rotonde tenslotte verankering zoeken in de kindergeest nietwaar.”
“Uiteraard. Hoe lang gaat u eigenlijk mee?”
“O, jaartje of 30, maar daarna is alles van mij te hergebruiken. Ik ben eigenlijk de enige rotonde die zijn naam eer aan doet, ik ben een circulaire rotonde, en daar wou ik het gesprek graag mee afronden, ik ga me even concentreren op het verkeer.”
“Doe dat maar, veel ligplezier, en dat er nog maar veel duurzame rotondes mogen volgen.”
Geef een reactie