In augustus trokken grote groepen mensen langs het strand om afval te rapen. Ook Merel van Goor den Held deed mee met de Boskalis Beach Cleanup Tour, die dit jaar meer opruimde dan ooit. “De imposante vondst geeft een bevredigend gevoel.”
Een grote gele shovel draait het Texelse strand op. Achter op de aanhanger liggen rollen vuilniszakken en grijpers opgestapeld, op de vork hangt een – nog te vullen – zes kuubs container. Tijd voor een vrolijke groepsfoto. Dan zoeken alle 41 vrijwilligers van vandaag, tussen de twee en 69 jaar oud, een veilig plekje op de kar. We rijden vanaf paal 28 tegen de wind in richting natuurgebied de Slufter, tot voorbij paal 25. De vrijwilligers stappen de kar af en waaieren uit, een grote vuilniszak in de ene en een grijpstok in de andere hand. En rapen maar.
Dit stuk strand werd de afgelopen weken intensief opgeruimd door een paar mensen uit de buurt. Ze hebben het afval wat ze vonden bij elkaar gelegd; opgestapelde touwen, gevulde vuilniszakken, hopen meuk met al een laagje zand erover. Hulde! Het geeft ons een grote voorsprong. We stoppen de losse dingen in grote vuilniszakken en leggen er onze eigen vondsten bij.
De deelnemers zijn fanatiek, het verzamelen van afval werkt verslavend. Vriendinnen Karin uit Utrecht en Hilde uit Reuven doen voor het derde jaar op rij mee, ze maken er een weekeindje weg van. “Het effect van de Beach Cleanup werkt aanstekelijk” zegt Karin, die ook in haar eigen wijk veel opruimt. Ze deed mee met een Zero Plastic week en ontdekte hóe ingewikkeld het is om plasticvrij boodschappen te doen. Ook Natasja en haar moeder, zus en vriendinnen uit Dordrecht en omgeving maken er een minivakantie van, ze keken er echt naar uit. “Van ons hadden de dagen nog best iets langer mogen duren”, aldus Natasja.
De zonnebrand komt tevoorschijn en de petten gaan op. We vinden een stinkende dode zeehond, pluis, bonken paraffine, een zeenaald, handschoenen, condooms, slippers, flessen, de zitting van een bureaustoel. En ballonnen, heel veel ballonnen. Zelfs eentje met een kaartje eraan, uit Frankijk. Nico, eigenaar van het strandpaviljoen Paal 28, rijdt met zijn shovel achter de groep aan en laadt samen met anderen het verzamelde vuil in de container. Pallets en andere grote objecten gaan op de kar. De kinderen na een poosje ook.
Terug op het strandpaviljoen is het eerst tijd voor pauze. De vondst is dan al imposant. Dat geeft een bevredigend gevoel. “En al dit afval komt nu niet meer terug de zee in”, zegt Floris van Hest, directeur van Stichting de Noordzee, die een deel van de dag meeloopt. Het is een bemoedigende gedachte. Gezien de hoeveelheid zooi op alleen al deze paar kilometers strand is de tour nog lang niet overbodig.
Als we uitgerust zijn lopen we, met inmiddels een wat kleinere groep, nog een uurtje door. Richting paal 29, tussen de strandgangers door, de shovel achterna. Er is hier veel te rapen. Had ik al gezegd dat er veel ballonnen liggen? Het doppenverzamelkratje blijkt trouwens ook te klein. De container raakt steeds voller, ook de stapel hout op de kar blijft groeien. Terug bij het paviljoen is er reden tot enige trots: We hebben 3000 kilo afval opgehaald.
Recente reacties