World Animal Protection: “Rabobank wil rechtpraten wat krom is”

“Rabobank zit in een pijnlijke spagaat. Ze wil graag een bank zijn met duurzaamheid hoog in het vaandel, maar de werkelijkheid is dat ze miljarden investeert in vleesproductieketens met desastreuze gevolgen voor onder meer dierenwelzijn. Gelukkig laat het meest recente dierenwelzijnsbeleid een paar stappen in de goede richting zien. Juich echter niet te vroeg. Want Bas Rüter, directeur duurzaamheid van de Rabobank, probeert in de media recht te praten wat krom is. Een beter idee is: onderken de problemen en werk samen aan een oplossing.

Neem de plofkip. Rabobank heeft de afgelopen jaren 1,9 miljard geïnvesteerd in de Amerikaanse plofkippengigant Tyson Foods en bovendien nog vele honderden miljoenen in fastfoodrestaurants die bij Tyson hun plofkip halen, zoals McDonalds en KFC.

De dierenwelzijnsstandaarden bij Tyson Foods zijn pijnlijk laag. Hoewel hun stallen hermetisch voor de buitenwereld zijn afgesloten, komt daar soms toch iets van naar buiten als dierenbeschermingsorganisaties erin slagen undercover opnamen te maken. Dat veroorzaakt dan een schandaal, maar in plaats van structureel de dierenwelzijnsstandaarden in hun vleeskippenproductie te verhogen, verbreekt Tyson in zulke gevallen de banden met die ene individuele locatie waar de opnamen zijn gemaakt. En gaat weer door met business as usual. Het massale kippenleed gaat onverminderd door.

Bas Rüter verklaart in de rubriek Onder Vuur in Down to Earth dat dit een geval is van de zaken ‘prima op orde’ hebben. Als hij dat echt meent, is dat niets minder dan onthutsend. Eén productielocatie afstoten heeft niets te maken met dierenwelzijn naar een broodnodig hoger plan te tillen. Zorgwekkend is bovendien dat hij de Eerlijke Geldwijzer inconsistentie aanwrijft omdat er wereldwijd een reeks bedrijven zijn die nóg minder aandacht voor dierenwelzijn hebben. Zo lusten we er nog wel een. Voor de goede orde, Tyson Foods scoorde in de laatste Business Benchmark for Farm Animal Welfare 55 procent. Dat is geen score van een bedrijf dat zijn zaken goed op orde heeft. En let wel, Rabobank heeft óók geld zitten in een aantal bedrijven met nog lagere scores, onder meer in New Hope Group dat een wel zeer beschamende 4 procent scoort.

Maar wat het meest verontrustend is, is dat Rüter zegt dat Rabobank een middenweg zoekt ‘tussen de absolute ondergrens voor dierenwelzijn en de hogere Nederlandse eisen’. Als dat echt zo is, betekent dit dat Rabobank er qua dierenwelzijn met de pet naar gooit, zich daarmee medeverantwoordelijk makend voor het lijden van honderden miljoenen kippen, elk jaar weer. De Nederlandse wettelijke eisen zijn zeer laag; ook in Nederland worden plofkippen geproduceerd – en met geld van de Rabobank. Onverantwoord. Vandaar dat Nederlandse supermarkten de afgelopen jaren hun maatschappelijke verantwoordelijkheid hebben genomen en zijn overgestapt naar een kip met een wat beter welzijn.

En niet alleen in Nederland. In de Verenigde Staten – waar Rüter naar verwijst – zijn tweehonderd (!) bedrijven die zich hebben gecommitteerd aan ook zulke hogere standaarden, waaronder Burger King en Starbucks. Dus, voor alle duidelijkheid, deze Amerikaanse bedrijven hebben zich gecommitteerd aan een welzijnsniveau bóven de Nederlandse wettelijke eisen. Dát is de (nog steeds bescheiden) maatlat waar Rabobank naar zou moeten streven door druk uit te oefenen op Tyson Foods, McDonalds, KFC en al die andere bedrijven waarin ze hebben geïnvesteerd. In het geval van de plofkip is de ‘middenweg tussen de absolute ondergrens voor dierenwelzijn en de hogere Nederlandse eisen’ die de Rabobank voor zich ziet een fictie waaraan de bank ongetwijfeld goed verdient, maar waarvoor de dieren betalen met een kort, miserabel bestaan.”