Nederland worstelt met een stikstofcrisis. Volgens de Europese afspraken slaat er teveel stikstof neer in onze natuurgebieden. Het kabinet kondigde maatregelen aan om de crisis te bezweren.
“Hoezo verkleining van de veestapel?“, roept een boze boer in Limburg. “De stikstof hier komt vooral uit het Ruhrgebied!” Is dat waar?
De stikstofneerslag is per regio verschillend, in Limburg levert het buitenland inderdaad een grotere bijdrage aan de stikstofneerslag dan de Nederlandse landbouw. Maar het buitenland heeft vooral last van ons: er verdwijnt drie keer zoveel stikstofuitstoot naar het buitenland als er bij ons binnenkomt.
De redactie weet het antwoord ook niet zo snel en gaat op onderzoek uit. Heb jij een prangende vraag? Mail ons: redactie@downtoearthmagazine.nl
Leonardo d. V. zegt
Stikstof een probleem? Last van stikstof? Als de politiek er geen probleem van had gemaakt hadden we dat probleem geeneens. En hoe kwetsbaar is die ‘natuur’ nu eigenlijk? Als de journalist enig analytisch vermogen had was zij tot de conclusie gekomen dat deze vegetatie een aantal decennia geleden al een dubbele depositie van stikstof heeft overleefd, de hedendaagse stikstofneerslag is immers al gehalveerd. Bovendien bestaat natuur sinds haar onstaan al bij gratie van het ‘survival of the fittest’ principe. Dat wij er vanaf heden een ‘survival of the weakest’ van willen maken onderstreept des te meer dat het niet om de natuur, maar om de bedenkers van de nepnatuur te doen is. Denk daar maar eens over na.
Inouschka Vander Parren zegt
Helemaal gelijk
Jacques Schievink zegt
Leonardo heeft het luiden van de klok gehoord, maar weet niet waar de klepel hangt. Het “survival of the fittest” in Darwin’s evolutietheorie betekent niet “overleving van de fitste” (gewoon een foute vertaling), maar overleving van de best aangepaste.
Bij het morsen van dramatische hoeveelheden stikstofverbindingen, vooral door de intensieve veehouderij, overleven dus vooral de planten die een concurrentievoordeel hebben van te veel voedsel, zoals brandnetels en bramen, in het algemeen: ruigtekruiden. De overmaat aan voedsel noemen we “eutrofiëring”, en dat verschijnsel van veel te veel stikstof en fosfaat heeft al meer dan 50 jaar een verwoestende invloed op de Nederlandse natuur. (Vergelijkbaar met de vetzucht en diabetes bij mensen?)
Dat er nog iets van natuur van schrale omstandigheden over is, hebben we te danken aan de onvermoeibare inzet van natuurbeheerders en waterschappen, die om de vermesting te bestrijden steeds meet kosten moeten maken.
Hannes zegt
Ook dit gezeur hierover verdwijnt vanzelf wel weer ,bloed vanzelf wel weer dood ,maar dan hebben die groenen eerst weer even wat te zeuren ,net als zure regen hier hoor je ook niets meer over en het gat in de ozonlaag is al veel en veel kleiner geworden,waardoor ????
Lourens zegt
Wat ik mis bij dit artikel is “Hoe en door wie worden al die getallen gemeten/geproduceert”. Je wordt in deze maatschappij doodgegooid met statistieken die ook nog eens elkaar tegenspreken. Zelf werk ik ook met statistische gegevens en producten en weet dat daar heel makkelijk fouten mee gemaakt kunnen worden. In dit soort statistieken worden veel aannames gebruikt en die kunnen wel eens voor een (flinke) afwijking zorgen. Zijn er nu geen wetenschappers (met voldoende sociale skills) die dit soort cijfers beter kunnen onderbouwen voor de leek? Ik denk bijvoorbeeld dat 35% stikstof uit het buitenland vooral gebaseerd is op de gemiddeld windrichting in ons land. De wind komt bij ons vooral uit zee, mogelijk 65%? Als de leek het gaat begrijpen komt er mogelijk meer draagvlak. E\en lading cijfers zegt tegenwoordig niets meer want iedereen produceert weer andere. Ik zou de onderbouwing van deze grafiek wel eens in Jip en Janneke taal willen zien. Dus net zoiets als mijn voorbeeld met de windrichting. Wat ik ook mis is wat we aan CO2 omzetting doen naar Zuurstof. Via de ontbossing zou je kunnen aantonen hoeveel CO2 we minder om kunnen zetten in Nederland door verlies aan groen. Verlies aan groen veroorzaakt dus ook een belangrijk deel aan toename van CO2? Nederland verliest elk jaar 1300Hectare aan bos heb ik ik eens gelezen, dat zijn veel kilo’s stikstof die we minder kunnen verwerken?
Langs wegen worden massaal bomen gekapt door gemeenten omdat ze dan minder onderhoud hebben. Dit soort trends kan je alleen stoppen als men de noodzaak gaat zien van het behoud van bomen e.d.
Hans Potters zegt
Wat niet of nauwelijks ter sprake komt is dat boeren klem zitten tussen de hoge kapitaalkosten (rentes op leningen) en de lage prijzen die de grote winkelketens bedingen. Ze moeten wel schaalvergroting toepassen om uit de kosten te komen. Daar komt nog bij dat er aan allerhande milieunormen moet worden voldaan, die de productiekosten opvoeren en bovendien is het beleid onder invloed van allerhande lobbygroepen van grote bedrijven steeds wisselend en niet consistent, wat het probleem voor hen nog verergerd.
Hoe je deze invloeden ook bekijkt, van de banken, de grote winkelketens of de lobbygroepen, steeds komt het erop neer dat investeerders in die ondernemingen aan winstmaximalisatie doen. Er wordt geld met geld ‘verdient’ door lieden (aandeelhouders) die verder geen poot uitsteken en slapende rijk denken te worden. Daaronder overigens ook onze eigen pensioenfondsen.
“Und die Eine sind im Dunkle, und die Andere sind im Licht und man siehet die im Lichte, Die im Dunkle sieht man nicht” Bertold Brecht in de Dreigroschenoper. Het effect van dit alles is dat ‘die natuurfreaks’ de schuld krijgen, dat we de ‘economie ophouden’, zeer ten voordele van de aandeelhouders van de vervuilende industrie. Een beetje analyse in plaats van al die emotie en vooral wat minder gemoraliseer zou misschien tot een betere strategie en een beter begrip en een betere communicatie tussen verschillende groepen kunnen leiden. We hebben allemaal last van de kolonisatie van de reële economie door de ‘financiële markten’. Dus in solidariteit!
Jack Schlangen zegt
De mens is zelf verantwoordelijk voor zijn gedrag. Dit geldt ook voor Nederlanders. Het is kleinzielig, maar ook gevaarlijk om altijd anderen en andere landen overal de schuld van te geven, en alle problemen af te schuiven. Voor veel mensen is het blijkbaar teveel gevraagd om hun gedrag een beetje aan te passen. Als hun gevraagd wordt om niet meer te vliegen, minder vlees te eten, minder water te gebruiken, geen pesticiden meer te gebruiken,etc, raken ze al in paniek en beginnen om zich heen te slaan. Kleinzielig, dat is het juiste woord voor het karakter van veel mensen.
Anita Habermann-Noteboom zegt
Deze gegevens kloppen van geen kant. De stikstofuitstoot van alle sectoren behalve de landbouw is niet in beeld. Bedrijven onder de 10.000 kg stikstof zijn niet eens vergunning plichtig. Behalve in de landbouw, daar staat alles op papier. Dus haal je bij de landbouw ruimte weg, dan is dit bij lange na niet genoeg om de industrie vooruit te helpen. Men vertelt dat dit allemaal nodig is om de natuur vooruit te helpen maar daar komt niks van terecht als je eerst de megagrote gaten van de industrie moet dichten. Alleen in Brabant al 3000 bedrijven zonder NB vergunning, dus zonder stikstofregistratie. Laat staan nationaal!
Olga de Groot zegt
De club van Rome heeft in de jaren 50 al gewaarschuwd dat we op deze wijze niet door kunnen gaan. De mensen en ook de boeren hebben verkozen alle waarschuwingen in de wind te slaan en hun bedrijf te maximaliseren ten koste van natuur en ten koste van het vee.
Alles is gericht op economie, zelfs als een fabrikant een andere weg in wil slaan zijn er de aandeelhouders, die die fabrikant terugfluiten (zie Unilever topman)
Er is een sprookje, waarin een koning wil dat alles wat hij aanraakt in goud veranderd, zijn wens gaat in vervulling en alles wat hij aanraakt veranderd inderdaad in goud. Ook zijn laatste boterham. Hij sterft van de honger. Laat dit sprookje ons een lichtend voorbeeld zijn. Als we alles vernietigen ten voordele van de economie, gaan we met zijn allen uiteindelijk ten onder. Zonde, zonde, zonde.