Meer dan een kwart van de wereldwijde vis(bij)vangst wordt gebruikt als voer voor kweekvissen. Onderzoekers stellen een duurzamere aanpak voor: geef ze visafval. Als grootste speler zou China hierin het voortouw moeten nemen.
China is ’s werelds grootste producent, consument, verwerker én exporteur van vis en schelpdieren. Het land voorziet in een derde van de wereldwijde visbehoefte. Ongeveer driekwart hiervan komt uit snel in aantal toenemende viskwekerijen. Om al die kweekvis groot te krijgen is nogal wat voedsel nodig; vismeel en visolie gemaakt van gevangen vis. Zo leggen viskwekerijen indirect een enorme druk op de globale visstand.
Kweekvis is zware belasting op wildvisstand
Om in de toekomst verzekerd te zijn van vismeel van hoge kwaliteit hebben Chinese bedrijven visrechten in het buitenland aangekocht, waaronder quota in de Peruaanse ansjovisvisserij. Een deel van het vismeel wordt nu nog gemaakt van bijvangst uit de Chinese kustwateren. Veel van deze veelal kleinere vissoorten – zoals ansjovis, haring of sardien – worden echter al maximaal bevist of zelfs overbevist. Het verminderen van de vraag daarnaar zou goed zijn voor het beschermen van de fragiele ecosystemen in de regio.
Koppen en ingewanden
De manier waarop China haar aquacultuur- en voedingssector verder ontwikkelt kan dan ook bepalend zijn voor de wereldwijde beschikbaarheid van vis. In het begin januari verschenen artikel in Science stellen onderzoekers van onder meer Stanford University voor om het afval wat ontstaat bij het verwerken van de vis, zoals koppen en ingewanden, te gebruiken als voedsel voor kweekvissen. Dit afval wordt nu nog veelal in open water in de directe omgeving gedumpt, terwijl het zou kunnen voorzien in de helft tot tweederde van de huidige hoeveelheid vismeel die de Chinese viskwekers nodig hebben.
China heeft een sleutelrol in toekomst visstand
“Er is een grote kans op een verandering ten goede, maar de economische prikkels en de bijbehorende regelgeving daarvoor ontbreken vooralsnog”, zegt Rosamond Naylor, onderzoeker aan Stanford University, in een persbericht. Volgens haar is het tijd dat er stevige beslissingen worden genomen over de aanpak van de visvangst en de bescherming van de visstand in de oceanen, en China zal in dit proces een sleutelrol kunnen gaan spelen. “Het verstrekken van betrouwbare gegevens door China is een belangrijk punt om mee te beginnen. Maar we hebben ook een duidelijk plan van aanpak nodig om tot een meer duurzame visvangst en een duurzamer aquacultuurmanagement te komen. En dat is wat we in deze studie presenteren”, aldus Naylor.
Bezwaren
Overigens kent de voorgestelde oplossing ook bezwaren. De voedingswaarde van het vismeel gemaakt van visafval is bijvoorbeeld lager. Daarnaast kleven er risico’s aan het gebruik van visafval, gerelateerd aan de ophoping van giftige stoffen in de kweekvis en aan het overbrengen van ziekteverwekkers op andere vissoorten.
Geef een reactie