Het initiatief Toekomst Zaaien werd bedacht door twee Zwitserse boeren in 2006. Ze wilden consumenten laten voelen waar hun voedsel vandaan komt, het belang van biodiversiteit benadrukken en protesteren tegen genetische modificatie. Inmiddels wordt er ieder jaar in oktober op zo’n honderd boerderijen in dertien landen door burgers en buitenlui gezaaid.
Tot veler opluchting verwierp het Europese Parlement in de lente van 2014 een wetsvoorstel dat dure registratie en daarmee uniformering van landbouwgewassen verplicht stelde voor vermarkting. Was het wet geworden, dan zouden bijvoorbeeld biologische boeren hun bijzondere groente- en graansoorten alleen nog hebben kunnen telen voor zichzelf, niet voor de verkoop. Het zou de greep van agribusinessgiganten als Monsanto, DuPont en Syngenta op de mondiale zadenmarkt hebben versterkt, en de speelruimte verkleind voor biodiversiteit, voedselsoevereiniteit en kleine boeren. De verwerping van het voorstel was een overwinning maar, zo constateerden bezoekers van het drukbezochte evenement Reclaim the Seeds in maart, waakzaamheid blijft geboden.
Wintergraan
Een initiatief dat die handschoen oppakt is ‘Toekomst Zaaien’. Het werd bedacht door twee Zwitserse boeren in 2006. Ze wilden consumenten laten voelen waar hun voedsel vandaan komt, het belang van biodiversiteit benadrukken en protesteren tegen genetische modificatie. Inmiddels lopen er ieder jaar in oktober op zo’n honderd boerderijen in dertien landen burgers en buitenlui met brede gebaren de zaaier van Vincent van Gogh na te doen. Met echte korrels wintergraan, in echte aardkluiten, dat wel.
Ebners Rotkorn
In het geval van Doornik Natuurakkers in Bemmel ging het om Ebners Rotkorn, een speltsoort waarvan ’s zomers de stelen rossig staan te gloeien onder dikke geknikte aren. De boer is Louis Dolmans, een econoom die naar eigen zeggen graan ging telen omdat hij zoveel van vogels hield, maar die nu net zoveel van graan houdt als van vogels. Rond zijn biologische graanvelden – met soorten als Gelderse risweit, Juliana- èn Wilhelminatarwe en de duizenden jaren oude eenkoorn en emmer – staan bloeiende akkerranden en vlechtheggen.
Er zijn al 56 broedvogels gespot, plus de zeldzame wilde ridderspoor. Tegenvallers zijn er ook; zo mislukte dit jaar de oogst van cash cow Triticale, een kruising tussen tarwe en rogge die vooral als veevoer dienst doet, en de lupine moest wegens insectenvraat helemaal opnieuw worden ingezaaid.
Het mocht de pret van de zaaiende burger niet drukken. Zo’n veertig mensen liepen zich de arm uit de kom te zwaaien en in de lente komen ze terug, om te zien of hun korrels toekomst hebben gehad.
Geef een reactie