Down To Earth Magazine

Milieu | Mensen | Meningen

Logo Down To Earth

Zoek op de site

  • Home
  • Onderwerpen
    • Uitgelicht
    • Energie & klimaat
    • Landbouw & voedsel
    • Mobiliteit
    • Bossen
    • Economie
    • Mensenrechten
  • Rubrieken
    • Interview
    • De Activist
    • Opinie
    • Boeken en films
    • Consument
    • Recept
    • Columns
  • Magazines
  • Nieuwsbrief
  • Over ons
Home > Boeken en films > Recensie > Thomas van Slobbe leest: Waar de wind waait, door Nick Hunt

Thomas van Slobbe leest: Waar de wind waait, door Nick Hunt

Thomas van Slobbe | 21 november 2018 | Reageer

Nick Hunt wandelt naar vier karakteristieke winden in Europa en schreef er een prachtig boek over. “Ze klonken als personages die ik kon bezoeken.”

 

Als kind had de wind hem bij zijn lurven. Zes jaar oud, op een rots aan de kust van Wales. Zijn jas bolde op, de windvlaag kreeg er vat op, en hij werd van de grond getild. Wat zou er gebeurd zijn, als zijn moeder hem niet snel had vastgegrepen?

 

En nu is hij volwassen. Zijn naam is Hunt. Nick Hunt. Hij heeft een prachtig boek geschreven, waarin hij zijn bezoek beschrijft aan vier karakteristieke winden in Europa. De Mistral in Frankrijk, de Helm in Engeland, de Föhn in Oostenrijk en de Bora in Kroatië.

 

‘Het feit dat deze onzichtbare krachten een naam hadden en niet eenvoudig naar de windrichting werden genoemd, bood hen een zekere allure, of zelfs iets van een persoonlijkheid. Ze klonken als personages die ik kon bezoeken.’

 

Het boek leest als een ontdekkingstocht.

 

Hunt wandelt, kijkt en wacht, en ontrafelt onderwijl allerlei terreinen waarop die streekwinden van invloed zijn, van de architectuur tot de psychologie. De wereld door de ogen van de wind, zou je kunnen zeggen. En dan ziet Europa – althans de delen waar ik zelf ben geweest – er opeens heel anders uit.

 

Je leest hoe mensen zich wapenen tegen de stormen. Hoe ze zich verheugen op de frisse winden van het voorjaar. Hoe het landschap door de wind gevormd wordt. En hoe, sinds kort, de winden zelf aan verandering onderhevig zijn.

 

‘Het lijkt een uitgemaakte zaak dat er met klimaatveranderingen in Europa ook iets zal veranderen aan de uitgesleten paden van de wind. Als het klimaat verandert, zal de wind worden gedwongen andere wegen in te slaan en zich aan die veranderingen in het milieu aan te passen, net als levende wezens. Als klimaatvluchtelingen.’

 

Hunt kletst wat met voorbijgangers, zoekt ’s avonds een geschikte slaapplaats en trekt ’s ochtends weer de bergen in. Hij wandelt – letterlijk – tot aan de grens van zijn begrip.

 

‘Een windvlaag van 130 kilometer per uur tilde sluiers op van poedersneeuw die als rook in het rond kringelden en ijzige wervelwinden vormden. Het gezicht van de Bora vertoonde zich in elk kortstondig sneeuwpatroon, in elke kronkeling en werveling, elke maalstroom, spiraal en tierelantijn. Ik zag het onzichtbare zichtbaar worden, de vormeloosheid vorm krijgen. Wat zei de Bora tegen me op die vrieskoude helling? Ik kon zijn woorden niet duiden. De taal was te groot.’

 

Kijk, dat is nou natuur-, of beter nog, milieubeleving.

 

Ik zei het al, een prachtig boek.

Beeld: Pxhere

Waar de wind waait, Nick Hunt

Uitgeverij Thomas Rap,

Amsterdam, 2018.
ISBN 9789400400641.

320 pagina’s.

Prijs € 19,99

Kom op de mailinglijst

Schrijf je in voor de D2E nieuwsbrief

Categorie: Recensie Tags: boeken Verschenen in: — Down to Earth 49 (oktober/november 2018)

Thomas van Slobbe

Thomas van Slobbe

Schrijver

Thomas van Slobbe is directeur van Stichting Waarde en thrillerauteur.

  • Website van Thomas van Slobbehandvestantropoceen.nl
  • Alle artikelen van Thomas van Slobbe op Down To Earth Magazine

Geef een reactie Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Gerelateerde berichten

Recensie

Klimaatfictie

Adriaan van Dis zoekt naar de juiste woorden. Hij speelt met ritme en met vorm, in wat hij zelf noemt “een bitter vrolijke vertelling”. Daarbij houdt hij ons – heel serieus - een spiegel voor.
Leestips, Recensie

Boeken: ‘De begaafde sardine’

Schrijver Bill François is bezeten van de zee en al wat daarin leeft. Dat lees je: een dagje naar het strand of een duik in zee zal na het lezen van dit boek nooit meer hetzelfde zijn.
Kijktips, Recensie

In de bioscoop: Holding Up the Sky

In de documentaire Holding Up the Sky worden een groep Yanomami gevolgd in hun strijd tegen Bolsonaro, die een ramp was voor de Amazone.
Boeken en films, Recensie

Plaatsvervangend wereldbeeld

In Het Betekenisweb gaat Jeremy Lent op zoek naar een alternatieve basis voor de toekomst; ons huidige systeem werkt niet meer. Het bevat een schat aan wijsheden en observaties, zegt recensent Thomas van Slobbe.
Ontvang ons magazine

Recente reacties

  • Alexa op Fluweelzachte muren zonder latex
  • Loek Beukman op Protesteren met een smiley
  • Ingrid Staal op Gek van insecten: Paul Beuk
  • Ronaldo op “De tijd van het ecopopulisme is aangebroken”
  • Loek Beukman op “Het probleem ligt bij de machine”
  • Loek Beukman op Kaas zonder koe
  • Ad op “De tijd van het ecopopulisme is aangebroken”

Lees ons papieren magazine

Lees — Down to Earth 56

Contact

Redactieadres:
Nieuwe Looiersstraat 31
1017 VA Amsterdam
Tel: 020-5507433
redactie@downtoearthmagazine.nl

Over ons

  • Over ons
  • Auteurs
  • Word abonnee
  • Disclaimer
  • Privacy en cookies

Volg ons