Na de beer (L’Ours) en de tijger (Two Brothers) stortte regisseur Jean-Jacques Annaud zich op de wolf. Waar je je als kijker in die films identificeerde met het dier, wordt The Last Wolf, gefilmd in het fotogenieke Binnen-Mongolië, juist verteld vanuit het perspectief van de mens. Wel één die bezeten is van wolven.
Ik kan me nog herinneren dat L’Ours (ook wel bekend als The Bear) eind jaren tachtig een enorme hit was. Fantastisch vond iedereen het, dat gedrag van wilde beren in de natuur. Inderdaad, ongelooflijk knap gedaan. Als je het verhaal nu terugkijkt, valt wel op hoe sentimenteel het is. Al die hulpeloze kreetjes van het jonge beertje dat zijn moeder verliest (denk Bambi) en, godzijdank, in een chagrijnig mannetje een vader vindt.
https://youtu.be/z4xueqvdb-8
Met de wolven in The Last Wolf krijg je die directe emotionele band absoluut niet. Wat logisch is. De wolf staat vooral symbool voor de manier waarop de mens met de natuur zou moeten omgaan: met respect. Verder blijft er een zeker mysterie rond de ook weer fantastisch mooi geregistreerde beesten hangen. Annaud schrijft ze geen menselijke eigenschappen toe maar portretteert ze als gevaarlijke wilde dieren die je op afstand moet houden en niet moet uitdagen.
Een gruwelijk maar beeldschoon beeld dat de geslepenheid van het dier mooi illustreert is een witte vlakte waar de ledematen van tientallen stijf bevroren gazelles bovenuit steken. De wolven hebben de angstige kudde opgejaagd tot die zichzelf vastliep in het onder sneeuw verstopte meer. Een vriezer vol eten, zo verrekte slim.
Mongolië
Maar zoals gezegd wordt het verhaal verteld vanuit het perspectief van de mens. Het is gebaseerd op de semi-autobiografie Wolf Totem – na Mao’s rode boekje het meest gelezen Chinese boek. Met een maat wordt de jonge student Chen naar Mongolië gestuurd om de nomaden te onderwijzen. Al snel realiseert hij zich dat zij hem meer kunnen leren dan andersom. En raakt hij volkomen geïntrigeerd door de majestueuze wolven. Hongerige Chinezen uit de stad die zich in de omgeving vestigen zien de beesten echter vooral als bedreiging. Ze laten de jonge welpjes vermoorden (de eigenwijze Chen redt er één wat uiteraard tot problemen leidt), waarna het voor de wolven natuurlijk oorlog is.
Naast de sterke ecologische boodschap gaat dit indrukwekkende ‘wildlifedrama’ duidelijk over de relatie tussen de Han-Chinezen en etnische minderheden en het onderschatten van de waarde van traditionele volkeren en gebruiken.
Geef een reactie