Taxibaan taakstraf

Een groep van 31 activisten van Milieudefensie bezette op 2 juni 2006 een buiten gebruik zijnde taxibaan van Schiphol. De actie was een protest tegen het oprekken van de geluids- en milieunormen van Schiphol. De actievoerders ketenden zich aan elkaar en aan olievaten vol beton vast. Na drie uur werd de baan ontruimd. Dat de kans op een arrestatie – bij hoge uitzondering – groot was, wisten de deelnemers wel. Maar niemand rekende op zo'n zware veroordeling. Een aantal jaar daarvoor waren activisten van Milieudefensie zelfs op de vleugel van een vliegtuig geklommen, met een boete als gevolg. Dat was deze keer wel anders. Iedereen kreeg 40 uur taakstraf, voor betreden van verboden terrein en in gevaar brengen van het vliegverkeer. Beroepen hadden geen zin, onlangs moest iedereen langs de reclassering. Waren ze ineens 'taakstraffers'. Maar wie zijn zij eigenlijk?

Lars Keizerswaard

Lars Keizerswaard, 31
IsGeitenhouder
Missie nog niet uitgevoerd

“Ik heb een gratieverzoek ingediend bij de Koningin, dat wordt beoordeeld door het Gerechtshof. Ik heb namelijk een geitenboerderij met honderd geiten, die kan ik niet zomaar in de steek laten. Het is afgewezen, maar ik ga het opnieuw indienen. Mijn toenmalige compagnon, die ook veroordeeld is, is namelijk uit de zaak gestapt. Nu draai ik de boerderij alleen, dat is een nieuwe situatie. Ik vraag een alternatieve straf. Elektronisch huisarrest bijvoorbeeld, met zo’n enkelband. De dame van de reclassering heeft veel begrip. Helaas heeft zo’n gratieverzoek geen opschortende werking. Een onmogelijke situatie.

Zeker, ik wist waar ik aan begon toen ik meedeed, maar toen had ik dit bedrijf nog niet gekocht. Ik vind straf terecht, want ik ben op verboden terrein geweest. Toch sta ik achter de actie, want het doel was dit waard. De zware veroordeling heeft waarschijnlijk te maken met repressief beleid uit angst voor terrorisme. Ik vind niet dat we het vliegverkeer in gevaar gebracht hebben. Alles was goed uitgezocht, er werd doorlopend naar de verkeerstoren geluisterd. Onveilig voelde ik me alleen toen de politie me kwam losslijpen. Daar heb ik brandwonden aan overgehouden.

Ik kwam bij Milieudefensie door mijn studie Milieukunde. Ik liep stage bij de campagne ‘Trek de Groene Grens’, waarvoor ik de jongerenfietstocht organiseerde. Daarna ging ik bij het klimteam. Met mijn werk heeft dat nooit problemen opgeleverd. Destijds was ik eigen baas, coördinator van een studievereniging. Aan sommige mensen in mijn omgeving kan ik de situatie niet uitleggen, maar degenen aan wie dat wel kan, zijn trots.”