In actie voor stadse dieren: Aash Sital

Aash Sital bevrijdt in Rotterdam duiven van de draadjes om hun poten. Daarmee voorkomt ze stringfoot, een aandoening waardoor duiven hun tenen kwijtraken.

“Ik had als stadsmens nooit echt oog voor duiven. Tot ik met een vriend op een terras zat en duiven zag rondscharrelen. Bijna allemaal misten ze teentjes. Eén duif had zijn tenen nog, maar ik zag draad om zijn poten. Toen wist ik: ik ga hem helpen. Die vriend verklaarde me voor gek. ‘Het zijn maar duiven, joh’, zei hij. Ik heb de duif met brood gelokt en hij kwam meteen. Met een nagelschaartje, dat altijd in mijn tas zit, knipte ik het draad los. De duif vloog weg en ging me vanaf een dakje zitten aankijken. Alsof hij wilde zeggen: er zijn nog veel meer duiven met dit probleem! Vanaf dat moment is het mijn roeping om stringfoot, draadvoet, bij duiven te bestrijden.”

Lijdensweg

“De draadjes en mensenharen die stringfoot veroorzaken liggen overal: op marktpleinen, bij kleermakers en bij kledingwinkels. Ze komen om de pootjes van duiven terecht als die op de grond naar eten zoeken. Duiven hebben geen sterke, scherpe snavel zoals kraaien bijvoorbeeld, dus ze krijgen de draden er niet zelf af. Uiteindelijk raken hun teentjes bekneld en vallen ze af. Dat moet een lijdensweg voor die beestjes zijn. Ik heb inmiddels meer dan 2500 duiven geholpen. Ik lok ze met duivenvoer. Ze kennen me en laten zich makkelijk vangen. Daarna schuif ik een grote sok over hun kop en vleugels, zodat ze niet kunnen wegvliegen, en dan snijd ik de draadjes los. Als de wond diep is, ontsmet ik die en soms moet ik zelfs pootjes spalken.”

Populatiecontrole

“Het is helaas wel dweilen met de kraan open, want er komen steeds meer duiven bij. Daarom ben ik voorstander van populatiecontrole. In België doen ze bijvoorbeeld anticonceptiemiddel in het voer. In veel Duitse steden staan duiventillen waar duiven voer en een nestplek krijgen. De eitjes worden geschud, of vervangen door nepeieren. Als er minder duiven komen, zien mensen ze hopelijk ook niet meer als overlast, maar als levende wezens die ook recht hebben op een goed bestaan.”