Een hele week plasticvrij(er)

Een beter milieu: waar begin je? Bij de grote vervuilers, natuurlijk. Maar je kunt ook zelf aan de bak! Bijvoorbeeld door een plasticvrij bestaan te leiden. Hoewel, is dat eigenlijk wel mogelijk? Doe-het-groener Hilde Wijnen testte het een week uit en leerde het een en ander bij.

Zacht uitgedrukt ben ik er niet bepaald fan van: plastic. En terecht. Steeds meer wordt duidelijk hoeveel en welke problemen het fossiele goedje veroorzaakt. Onze hele wereld is ervan vergeven, inclusief wijzelf. Plastic is in no time van prachtuitvinding tot plaag verworden. Dus! Op naar een leven zonder het noodlottige spul. Volkomen onvoorbereid, zoals het de gemiddelde westerse mens betaamt, ga ik de eerste dag in.

Maandag

Op de eerste dag van de week eet mijn gezin (vanwege één verstokte rookworstfanaat) traditioneel boerenkoolstamppot. Het hele jaar door, ook tijdens een hittegolf. Met rookworst dus. Rookworsten zijn vergeven van plastic, sommige mensen warmen die dingen er zelfs in op! Kan dat ook anders? Ja en nee, blijkt als ik de lokale slagerij binnenstap. Rookworst is een seizoensproduct, vertelt de slager. In deze winkel hangen de rookworsten vers en onverpakt aan een mooi rekje op de toonbank. Tot het buiten te warm wordt, dan worden ze gevacumeerd verkocht. Probleempje: deze worst is niet bio. De biologische slager een stukje verderop heeft geen rookworstenrekje in de winter, maar op afspraak is er rookworst zonder kunststof laagje verkrijgbaar. Hoera, onze traditie kan blijven bestaan! Maar dan wel pas weer vanaf september. Gelukkig heb ik thuis nog een klein stukje in de vriezer liggen. Kan ik de komende week rustig op zoek naar een zomers maandagavondrecept zonder plastic, stamppot met gerookte paprika of zo.

Dinsdag

Ik ga een dagje naar Den Bosch. Dat kan niet moeilijk zijn. In de trein drink ik water uit mijn roestvrijstalen drinkfles en op terrasjes wordt eten en drinken toch niet geserveerd op of in plastic. Maar ik heb buiten mezelf gerekend. Zonder nadenken koop ik iets lekkers op de markt en een cadeautje. Ook gaat mijn bril kapot en ren ik naar de winkel voor een noodexemplaar. Oogst: een plastic etensbakje, een haarspeld met nepbloemen en een kunststof bril. Ai!

Woensdag

Op bezoek bij een vriendin vertel ik tijdens de lunch over mijn experiment. Haar zoon begint onmiddellijk op te sommen wat ik allemaal niet mag eten: de tafel is vergeven van in plastic verpakte etenswaren. Toch eet ik een boterhammetje mee en het hele gezelschap begint te filosoferen over voor- en nadelen van de moderne wereld. Geen bonuspunten voor creatieve vermijdingskunsten, wel interessante gesprekken aan tafel.

Donderdag

Er is van alles op, waaronder toiletpapier. Ik krijg vreselijke visioenen over wasbaar wc-papier of het gebruik van oneindige hoeveelheden tissues, maar in de biowinkel vind ik tot mijn geluk in papier verpakte rollen in hippe motiefjes. Tegen een flinke prijs, dat wel, maar het geeft wel een goed gevoel. Ook best belangrijk.

Vrijdag

Ik moet naar de andere kant van het land, gelukkig kan ik met iemand meerijden. Voordat we over de snelweg zoeven, maken we een snelle tussenstop voor een broodje en een koffie bij een tankstation. Daar verzekert de medewerker achter de toonbank ons dat de beker waar onze koffie in wordt geserveerd absoluut van karton is en het papier waarin het broodje verpakt is ook. Wat een geluk, want de rest van het assortiment is zo goed als allemaal gekleed in hetzelfde doorzichtige danwel glimmende verpakkingsmateriaal of heeft op zijn minst een kunststof accessoire.

Zaterdag

Wasdag. Ik vind fijnwasmiddel in een glazen fles en plasticvrije wasstrips. Ook scoor ik heerlijk ruikend afwasmiddel in blokvorm, een katoenen broodzak en roestvrijstalen bakjes. Op de terugweg stap ik de kaaswinkel binnen, want die kwestie dient zich binnenkort ook aan: kaas zonder plastic, waar vind ik die? Niet, zegt de eigenaar van de winkel. Ja, er zijn kazen met natuurgerijpte korsten, maar die zijn behoorlijk kostbaar. Hmm, het is niet veel, maar er is hoop.

De laatste dag

Gewapend met zakjes en bakjes ga ik naar de supermarkt om de hoek en probeer een plasticvrije biologische maaltijd samen te stellen. Op de groenteafdeling is niet veel keus. Alles wat bio is, is in plastic verpakt, behalve de pompoen. Het is niet bepaald het seizoen, maar ik leg er toch maar eentje in mijn mand.

Ook vind ik gember. Verder koop ik linzen in pot, tomatensaus in een glazen fles, een ongesneden brood voor in mijn eigen broodzak, boter, appels in kartonnen verpakking en guacamole in een potje. Een karige oogst, dus bij de Turkse supermarkt schep ik nog wat olijven, feta en amandelen in mijn glimmende nieuwe bakjes, ook om uit te proberen hoe dat voelt. Ik moet een kleine drempel over, maar wanneer ik dat doe, word ik er blij van! ’s Avonds maak ik een linzen-tomatensoep met appel. Erg lekker, maar dit kan ik niet elke dag eten. Serieus plasticvrij leven vraagt een serieuze aanpak. Volgende week ga ik naar de markt. Misschien moet ik niet langer elke dag naar de winkel maar is de tijd eindelijk rijp voor weekboodschappen.

Doe het lekker zelf – en nu jij!

1 Gooi tradities overboord als het zo uitkomt.

2 Rust je boodschappentas uit met bakjes en zakjes.

3 Breng (een nieuwe) structuur aan in je leven! Doe bijvoorbeeld weekboodschappen. Op de markt, in een winkel met verpakkingsvrije zone, of de Turkse buurtsuper.

4 Perfectie is overschat. In één klap plasticvrij leven is niet haalbaar. Ga stap voor stap, geef jezelf tijd.

5 Wees creatief, zie het als avontuur. Je komt gegarandeerd in nieuwe situaties terecht en bewandelt wegen die je eerder niet zou gaan (guacemole in een potje: het zou verboden moeten worden! Vers is echt de enige optie).

6 Ga door. Je kunt het (vast niet helemaal.. maar toch)!