Down To Earth Magazine

Milieu | Mensen | Meningen

Logo Down To Earth

Zoek op de site

  • Home
  • Onderwerpen
    • Uitgelicht
    • Energie & klimaat
    • Landbouw & voedsel
    • Mobiliteit
    • Bossen
    • Economie
    • Mensenrechten
  • Rubrieken
    • Interview
    • De Activist
    • Opinie
    • Boeken en films
    • Consument
    • Recept
    • Columns
  • Magazines
  • Nieuwsbrief
  • Over ons
Home > Opinie > Commentaar > Deprimerende lichtpuntjes

Deprimerende lichtpuntjes

A. Opmeer | 27 oktober 2014 |

De helft van het leven op aarde zijn we kwijtgeraakt de afgelopen 40 jaar. Maar RTL Nieuws belicht vooral de ‘lichtpuntjes’.

Annemarie_nieuw zwwIk keek RTL Nieuws en toen kwam een nieuwsitem voorbij over een van de vreselijkste berichten die ik eerder in mijn inbox zag verschijnen: we zijn 52 procent van de wilde dieren verloren in 40 jaar… Twee En Vijftig. Even knipperde ik met mijn ogen en toen zag ik Johan van de Gronden van het WNF op een Groningse polder staan, met een verhaal over hoe goed het gaat in Nederland. Zat ik in een ander nieuwsitem? Wacht. Nee. Dit waren de ‘lichtpuntjes’!

Ah, ja, lichtpuntjes. Ze verdienen blijkbaar de spotlight als we het over – bijzin! – het verlies van de helft van het leven op aarde hebben, want mensen zouden er wel eens depressief van kunnen worden. Dat moet je niet willen, naast al dat nieuws over Syrië en de beursberichten, laten we hier gewoon een líchtpuntje van maken. Lepelaars!

Weet je waar ik nou depressief van word? Lichtpuntjes. Zeker als ze nergens op slaan. Soortendiversiteit, zo zegt het rapport, neemt af dankzij groeiende bevolking in arme landen, maar natuurbescherming werkt! Zie tijgers in Nepal en de grauwe kiekendief alhier. Tof, want als het op onze Groningse polder met veel geld lukt om ondanks het landbouwgeweld nog wat soorten in de plus te krijgen, zo suggereerde het nieuwsitem, dan moet het in Afrika toch ook kunnen!

Serieus? Ben je er wel eens geweest? Nou, je tuinstoel wel in ieder geval, en je bodylotion en mobieltje ook. Zou dat het hier tegenwoordig weer wat beter gaat, heel misschien een relatie hebben met dat het in tropische gebieden schokkend slecht gaat? Tenslotte komen palmolie, tropisch hout en zeldzame aardmetalen niet uit, ik noem maar wat, de Groningse polder.

Domme Afrikanen, Aziaten en Latino’s, dat ze het niet doen zoals bij ons, behalve dan dat het hen ontbreekt aan iets essentieels: een plek om je oversized ecologische voetafdruk naartoe te exporteren. Ja, natuurbescherming helpt, die tijgers in Nepal worden er vast wel blij van dat ze eindelijk niet meer de hele dag tegen drie dezelfde geursporen zitten aan te ruiken in het bos. Maar laten we wel wezen, zodra dat bos meer oplevert dan tweehonderd levende tijgers die je nooit ziet, dan is het toch exit geurdiversiteit. En dan vraag je je af wie dat financiert. Niet arme mensen, denk ik.

Beursberichten, oorlog en het verlies van de helft van het leven op aarde zijn hetzelfde verhaal. Dat weet Johan van de Gronden, dat weet RTL Nieuws, en nu weet u het ook. Dat is geen ‘lichtpuntje’, maar ach, daar word je toch depressief van.

Kom op de mailinglijst

Schrijf je in voor de D2E nieuwsbrief

Categorie: Commentaar Tags: WWF, biodiversiteit, Ecologische Voetafdruk, Natuurbescherming Dossier: Natuur in Nederland Verschenen in: Down to Earth 25 (okt 2014)

A. Opmeer

A. Opmeer

Schrijver

Oud-hoofdredacteur van Down to Earth.

  • Volg A. Opmeer op Twitter @OpmeerD2E
  • annemarie.opmeer@downtoearthmagazine.nl
  • Alle artikelen van A. Opmeer op Down To Earth Magazine

Gerelateerde berichten

Grondstoffen, Klimaatrechtvaardigheid

Ja tegen Yasuní!

Ecuadoraanse natuurbeschermen vechten al sinds 2007 tegen oliewinning in natuurpark Yasuní, maar de regering werkt hen op alle fronten tegen.
Interview, Natuur

Natuur als rechtse hobby

Frank Saris schreef een biografie over Pieter van Tienhoven, de oud-voorzitter van Natuurmonumenten. Die geschiedenis bleek behoorlijk besmet.
Commentaar

Commentaar: Carolien pleit voor een Biodiversity Trading Scheme

Is er iemand die blij wordt van de tweede golf thuiswerken? Ik niet, maar twee anderen hier in huis wel. Mijn katten.
Commentaar

Seksstaking

Nu we vanwege de coronamaatregelen niet met grote groepen bij elkaar mogen komen, zijn klimaatactivisten op zoek naar nieuwe manieren om hun stem te laten horen. Met stoepkrijt, met anderhalvemeter-protesten, en natuurlijk digitaal.
Ontvang ons magazine

Recente reacties

  • Alexa op Fluweelzachte muren zonder latex
  • Loek Beukman op Protesteren met een smiley
  • Ingrid Staal op Gek van insecten: Paul Beuk
  • Ronaldo op “De tijd van het ecopopulisme is aangebroken”
  • Loek Beukman op “Het probleem ligt bij de machine”
  • Loek Beukman op Kaas zonder koe
  • Ad op “De tijd van het ecopopulisme is aangebroken”

Lees ons papieren magazine

Lees — Down to Earth 56

Contact

Redactieadres:
Nieuwe Looiersstraat 31
1017 VA Amsterdam
Tel: 020-5507433
redactie@downtoearthmagazine.nl

Over ons

  • Over ons
  • Auteurs
  • Word abonnee
  • Disclaimer
  • Privacy en cookies

Volg ons