De eerste keer.. Amanda van den Belt

Mensen die nog nooit hebben gedemonstreerd, maar dan nu toch de stoute schoenen aantrekken. Amanda van den Belt is er één van: zij loopt 10 maart mee met de Klimaatmars in Amsterdam. “Wat mij betreft is de tijd van vrijheid voorbij. Het is nu of nooit.”

Naam: Amanda van den Belt
Leeftijd: 48 jaar
Baan: Manager Zorg ’s Heeren Loo

Dit is je eerste keer?
“Ja. Ik had nooit gedacht dat ik nog eens mee zou doen met een demonstratie. Ik ben meer het doneer-type dan dat ik de barricades op ga.”

Wat trok je over de streep?
“Mijn broer is binnenkort jarig en werkt bij Milieudefensie. Hij zei in de familie-app dat hij zijn verjaardag op 10 maart op de Dam viert. Dat was net het duwtje in de rug dat ik nodig had.

Ik realiseer me wel steeds meer dat het slecht gaat met onze wereld. Ik schrik me rot als ik hoor hoe snel de ijskappen smelten en de zeespiegel stijgt. Ik woon met mijn vierjarige dochter in Alkmaar; wij houden het niet droog als dit zo doorgaat. En de insecten die uitsterven en het toenemende natuurgeweld… door al die dingen vraag ik me af in wat voor een wereld mijn dochter straks zal leven. Er moet echt iets gebeuren. Dat moeten we samen doen. En dat betekent dus ook heel concreet dat ikzelf in actie moet komen. Meelopen met de Klimaatmars is dan wel het minste.”

Op welk effect hoop je?
“De overheid moet wat mij betreft de koers voor een duurzame toekomst bepalen. Het is natuurlijk het mooist als mensen uit zichzelf heel verantwoorde keuzes maken, maar zo werkt het niet voor iedereen. In elk geval niet voor mij. Ik sta best makkelijk – en soms ook wat lui – in het leven, althans vanuit een duurzaam perspectief bezien. We leven in een land met overvloed en ik geniet daar eerlijk gezegd best van. Ik realiseer me niet altijd wat voor een milieubelastende impact dat heeft. En ik weet ook niet altijd milieuvriendelijke alternatieven te vinden. Ik ben daarin vast niet de enige.

Een strenger overheidsbeleid zou burgers kunnen helpen in het maken van duurzame keuzes. Zo werkt het nu eenmaal: pas als het moet, dan doen we het. Pas nu ik plastic afval apart houd, zie ik hoeveel plastic we gebruiken. Wat mij betreft is de tijd van vrijheid voorbij. Het is nu of nooit.”

Loopt je dochter ook mee?
“Ja. Het gaat om haar toekomst. Ik probeer haar sowieso bij te brengen hoe mooi onze planeet is. Dan staan we samen middenin de nacht op om de bloedmaan te bekijken. Hoe klein ze ook is, ik wil haar meegeven dat we onze mooie planeet niet op het spel mogen zetten.”