Als érgens pogingen worden gedaan de vermeende kloof tussen burgers en politiek te overbruggen, is het wel in de gemeenten. Zij doen er alles aan burgers meer bij het bestuur te betrekken. Wat leveren die experimenten op? En wat betekenen ze voor duurzaamheid? In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen neemt Down to earth een aantal initiatieven onder de loep. Deel 4: Anton Melein houdt zich bezig met: BUITENgewoon De Greiden.
Anton Melein (52, rechts op de foto) is veiligheidskundige bij de NS
Houdt zich bezig met: BUITENgewoon De Greiden
De Greiden
“De Greiden is de grootste wijk van Heerenveen, met ongeveer achtduizend inwoners. Het is een rustige, stabiele, groene wijk. Een heel gemêleerde wijk, ook wat betreft de sociaaleconomische positie en afkomst van de mensen. Grote problemen zijn er niet.”
Wat is dan de aanleiding voor BUITENgewoon De Greiden?
“Begin 2017 ging wethouder Zoetendal persoonlijk langs bij wijkbewoners die voor het project waren ingeloot. Hij vroeg ze mee te doen aan een experiment dat hen laat beslissen over hun eigen wijk. Op een goede dag stond hij ook voor mijn deur. Dat was de kracht van het moment: geen oproep in de krant, ik werd persoonlijk gevraagd. Ik voelde me best een beetje trots. En ondanks dat ik het druk had met mijn werk, deed ik mee. Ik ben hier geboren en getogen, maar voor het eerst ben ik door de hele wijk gefietst, door álle straten. Wat een mooie wijk! Wel een beetje een grijze jaren ’70 wijk. Hier en daar wat kleur aanbrengen, zou al een hoop schelen.”
En toen?
“Er waren vier thema’s waarmee we aan de slag gingen: spelen, groen, sociaal en veiligheid. De gemeente gaf de kaders aan. Voor de zomer van 2017 zouden we klaar zijn, dacht de gemeente. Maar we begonnen met een groep van 25 willekeurig gekozen mensen, die moesten nadenken over dingen waar ze nog nooit bij hadden stilgestaan. We hebben die thema’s aangehouden, maar zonder bemoeienis van de gemeente uitgewerkt. Daar werden de ambtenaren best nerveus van, want ze verloren de controle.”
Met zoveel mensen heb je veel verschillende opvattingen. Hoe gingen jullie daarmee om?
“Die losten we democratisch op: de meerderheid beslist. Een paar mensen die zich er niet in konden vinden, hebben zich teruggetrokken. Onze tussentijdse bevindingen hebben we via sociale media steeds teruggekoppeld naar de wijkbewoners met de vraag wat zij ervan vonden. Wat ik wel jammer vind, is dat onze groep maar één allochtoon telt.”
Wat is er uit het experiment gekomen?
“We hebben een adviesrapport geschreven, dat onlangs is aangeboden aan de gemeenteraad. We houden nu scherp in de gaten wat de raad ermee gaat doen. Op alle vier de thema’s doen we aanbevelingen. Dat het groen in de wijk een stuk diverser kan bijvoorbeeld, dat is goed voor de biodiversiteit. We willen een pluktuin, onderhouden door bewoners. Er komt een beweegtuin bij zorgcentrum Coornhert State, zodat mensen in de natuur kunnen bewegen. De grond hebben we, de Edwin van der Sar foundation schenkt geld, de spa kan zó in de grond. Het dichtgegroeide Kattenbos willen we ombouwen tot een soort Central Park. Een onveilig kruispunt moet veilig worden. Philips Lighting wil een experiment financieren met slimme lantarenpalen die heel veel mogelijkheden bieden. Zo creëren we een wijk die klaar is voor de toekomst.”
Geef een reactie