Met de groei van de wereldpopulatie groeit de vraag naar grondstoffen. Kobalt, nikkel en diamant zijn ook allemaal te vinden op de zeebodem. Handig, zo’n back-up aan mineralen op plaatsen waar niemand er last van heeft. Of meer, waar niemand precies weet wát er beschadigd raakt of verloren gaat tijdens het mijnen. Het Belgische magazine MO* wijdt hier een dossier aan.
Nu het winnen van grondstoffen op land steeds moeilijker wordt, maar de vraag explosief stijgt, komt de zeebodem in zicht. En daar valt nog heel wat te halen. Diamant bijvoorbeeld is al op 200 meter diepte effectief te winnen. Op zo’n vier kilometer diepte bevinden zich mineralen zoals kobalt (gebruikt in de batterij van smartphones) en nikkel (een belangrijke grondstof voor roestvrij staal). De winning ervan wordt voorbereid. Zowel technologie als wetgeving voor offshore mining worden ontwikkeld.
De Europese Commissie stelt dat tegen 2020 5 procent van ’s werelds mineralen van oceaanbodems komen, tien jaar later zou dit al 10 procent kunnen zijn. Is de oceaanbodem dus de goudmijn van de 21ste eeuw?
Bezint eer gij begint
Ongeveer tweederde van de aarde is bedekt met zeeën en oceanen. Die zijn fundamenteel voor het functioneren van de aarde. Toch is er meer bekend over de bodem van de maan dan over de ondergrond van de oceaan. Overbevissing, plastic soep, verzuring en oceaanroof zijn maar een paar voorbeelden van de consequenties van het beheer van zoute wateren in de afgelopen eeuw. Tijd voor een leermoment dus, voor we aan iets nieuws beginnen. De effecten van het ontginnen van de oceaanbodem op mens en natuur zullen moeten worden onderzocht, voor zover dat mogelijk is op vier kilometer diepte.
Extreme omstandigheden
Op dit moment is er nog weinig te zeggen over de levende wezens op de bodem van de diepzee en de dynamieken die daar spelen. Momenteel wordt er onderzoek gedaan naar hoe de organismen in de diepzee omgaan met extreme omstandigheden en hoe ze bepaalde eigenschappen ontwikkelen. Al bekend is dat er vissen leven die honderd tot honderdvijftig jaar oud zijn. Dat suggereert dat herstel na beschadiging door het winnen van mineralen traag kan gaan. Mocht er gewonnen gaan worden, dan graag zo duurzaam en rechtvaardig als mogelijk is.
Geef een reactie