Niet zozeer mest is een probleem, maar de hoeveelheid. Dus maak reuring tegen de plofkip in dit schijtland van ons.
‘Een plofkip is dan misschien sneu, ze is tenminste goed voor het milieu’. Deze frame is door de lobby van de intensieve landbouw met succes aan de man gebracht. Gerespecteerde media zoals Trouw, zijn er ingetrapt en brengen het als feit: ‘Een plofkip is wel ‘goed’ voor het milieu en scoort op dit punt beter dan haar biologische zus’.
Gekker moet het niet worden. Orwelliaanse Newspeak: oorlog=vrede. De onmetelijke hoeveelheden stront die de honderd miljoen plof- en aanverwante kippen uitschijten als gevolg van hun voer waarvoor eerst het Amazonebos moest wijken en dat hier in ons poepkleine landje opgehoopt er voor zorgt dat er geen orchidee meer wil groeien: = goed voor het milieu. Want ja, de ontlasting van die plofkip wordt netjes opgevangen, anders dan dat van biologische kipjes die soms buiten poepen, de viespeukjes. Merel- en mussenpoep is dus ook een schande. Mooi dat de grutto, de leeuwerik en nu zelfs de kievit aan het uitsterven zijn: kunnen ze tenminste niet meer hun milieuonvriendelijke poepjes laten vallen.
Dat de in de stal opgevangen plofkippengier daarmee niet van de aardbodem is verdwenen, wordt eventjes vergeten in de ‘milieuvriendelijke plofkip-frame’. En dat niet zozeer mest een probleem is, maar de hoeveelheid. Dat in de biologische landbouw een minimum percentage voer van eigen bedrijf moet komen en er dus een ingebouwde rem zit op te veel mest produceren. Ach, u weet het allemaal al lang natuurlijk en hebt zich er ook over opgewonden. Maar waarom horen we er niemand over? Waar zijn onze woordvoerders? Wakker Dier horen we, maar waar zijn de milieuclubs gebleven? Stront aan de knikker, dus peper in de reet, jongens. Reuring maken, aanklagen, confronterende acties, spotjes. Niet voor onszelf, maar voor de grutto, de watersnip, de leeuwerik, de kievit, die het momenteel afleggen tegen de ‘milieuvriendelijke’ plofkip in dit schijtland van ons.
Geef een reactie