Met een wandeling over de Veluwe startte GroenFront een campagne tegen de jacht. Op zoek naar Sus scrofa, het wilde zwijn, en Homo sapiens venator, de jager.
“Wildbeheer of bloedbad?” GroenFront doet een oproep via facebook en twitter: “Ga mee het bos in op de Veluwe en leer meer over de jacht op wilde zwijnen en edelherten.” Het is het startsein voor een campagne waarmee de activistenclub ‘de mythe van wildbeheer’ wil ontmaskeren. “We verwachten mooi weer.”
Stevige wandeling
Een groep van zo’n vijftig belangstellenden heeft zich verzameld bij het busstation aan de Apeldoornseweg in Hattem, aan de noordkant van de Veluwe. Ze vormen een kringetje rond Harry Voss van de Faunabescherming, die een speech houdt voor de wandeling begint. Voss, die een reputatie heeft opgebouwd als ‘de man van actie,’ lacht triomfantelijk wanneer hij laat weten dat enkele jachtzitjes en voedertonnen langs de geplande route in allerijl blijken te zijn weggehaald. “Kennelijk zit de schrik er al goed in! Laat ze maar zenuwachtig worden. Deze actie is hoognodig om de gesloten jachtwereld te bewegen na te denken over andere manieren om met in het wild levende dieren om te gaan.”
Er is ons een ‘stevige wandeling’ beloofd. Hoe dat opgevat moet worden – houden we flink de pas er in, of zegt dit iets over de wijze waarop GroenFront de aangekondigde campagne wil inzetten? – is op voorhand niet duidelijk. GroenFront, een ‘informeel netwerk van radicale milieuactivisten’, schuwt geweld, maar deinst er niet voor terug de grens op te zoeken. In het verleden liet de groep van zich spreken door de aanleg van de Betuweroute te verstoren door gebouwen op het traject te kraken. In 2006 hielden activisten bij het Limburgse Schinveld wekenlang een bos bezet, nadat Defensie toestemming had gekregen zes hectare te kappen om gevechtstoestellen van de vlak over de grens met Duitsland gelegen NAVO-basis lager te kunnen laten vliegen.
In Hattem is vandaag nog geen sprake van grote opwinding. De sfeer onder de aanwezigen – mannen en vrouwen met lang haar, dreadlocks, piercings en wandelschoenen – is gemoedelijk. Twee jongens bladeren door een natuurgids en praten over spinnen. Eén van de wandelaars draagt een baby mee op haar rug. De ‘actiemars’ wordt in het begin in de gaten gehouden door de politie en leden van de lokale pers, maar zij houden het al voor gezien zodra de groep de verharde weg verlaat en een bospad inslaat.
Het nut van afschot
“Sus scrofa, het wilde zwijn, en Homo sapiens venator, de jager.” Voor deze diersoorten hebben we vandaag vooral oog, zegt Joost van der Velden, een jongen met een bril, petje en een piercing door zijn lip. Hij treedt op als woordvoerder namens GroenFront en houdt de groep nu en dan stil om wat te vertellen. Joost houdt een inhoudelijk betoog over misstanden in de jacht, maar slaagt er niet in bij iedereen de aandacht vast te houden. De discussie over het nut van afschot en hiaten in het beleid blijkt vrij ingewikkeld. Een deelnemer heft zijn verrekijker om een vogel te bestuderen, een ander staart onafgebroken naar het scherm van zijn mobiele telefoon.
De kern van de boodschap: er wordt gejaagd onder het mom van wildbeheer, maar het heeft meer weg van plezierjacht. Volgens GroenFront wordt de publieke opinie bespeeld om jacht te ‘verkopen’ als een noodzakelijk kwaad. Activist Peter Polder geeft een voorbeeld: “Jagers doen het voorkomen alsof ze alleen de zwakke dieren er uithalen, en daarmee aan natuurbeheer doen. Terwijl er bij zwijnen na de jachtperiode juist meer biggen bijkomen. Het afschot werkt als een prikkel voor de voortplanting, omdat er in de herfst meer voedsel beschikbaar is – beukennootjes, paddenstoelen – en er dan minder zwijnen zijn. Als je de dieren met rust laat, houden de populaties zichzelf in evenwicht. Rapporten van Alterra, Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer wijzen daar ook op. De jacht wordt alleen in stand gehouden om jagers hun sport niet af te nemen.”
“Volgens mij gaat het eigenlijk gewoon om geld”, zegt Trix, die het betoog van Joost en Peter regelmatig onderbreekt om vragen te stellen. “Wat aan het publiek gecommuniceerd wordt om het maatschappelijk geaccepteerd te krijgen – dat die dieren alleen maar voor problemen zorgen; ze zouden met teveel zijn, tuinen omwoelen en verkeersproblemen veroorzaken – klopt naar mijn idee niet. Als ik zie wat er verdiend wordt aan het vlees van zwijnen, edelherten en reeën, dan denk ik dat daar veel meer argumentatie ligt om de jacht te willen behouden.”
Geweldloze acties
We slaan af bij een ‘jagerspaadje’, een kronkelend pad dat naar een open stuk in het bos leidt. Een afgegraven put, betimmerd met hout en voorzien van een dakje, biedt de jager uitzicht op het wild dat naar de open plek wordt gelokt met voedsel. Er zijn geen sporen van recente activiteit. “Als je moet plassen, doe het dan hier. Daar houden de dieren niet van.” Een jongen die een stuk het bos in is gelopen, kijkt betrapt omhoog als hij een camera hoort klikken. Hij heeft een stuk van een eetbare paddenstoel – de grote sponszwam – afgesneden en wikkelt het in krantenpapier. “Wil je die foDown to Earth #6 | December 2012to’s niet gebruiken? Dit is illegaal.”
Kraker Lesley uit Kampen heeft geen verwantschap met GroenFront, maar de anti-jachtexcursie leek hem wel interessant. ”Er lag een flyer in het kraakpand. Het is maar vijftien minuutjes op de fiets, en ik hou wel van wandelen.” Lesley houdt een betoog waarin in korte tijd de kraakbeweging, de bioindustrie en gentech voorbij komen. “Er is gewoon te veel dat mensen niet weten, daar moet een einde aan komen.” Is hij tegen de jacht? “Dat vind ik een lastige… Ik eet wel vlees.”
Het is de vraag of alle wandelaars van vandaag ook gaan meedoen aan de ‘geweldloze directe acties’ die GroenFront aankondigt. “Iedereen mag aansluiten”, verduidelijkt Joost. “In Schinveld begonnen we ook met twintig activisten, terwijl er op het laatst honderd in de bomen zaten.” Wat staat de jagers te wachten? “We willen terreinbeheerders onder druk zetten door donateurs op te roepen te gaan klagen. Jagers doen van alles wat officieel niet is toegestaan, en krijgen daarbij ruim baan. We hDown to Earth #6 | December 2012ebben ook een website gelanceerd waarop de locaties van jachthutten staan weergegeven. Zo willen we het publiek laten zien hoe intensief de jacht is.”
Peter geeft aan dat hij er geen probleem mee heeft als dat publiek zou besluiten die hutten te vernielen. “We maken het mensen zo ook makkelijk ze te vinden. De meeste hutten staan er zonder bouwvergunning, en dus illegaal. Het zou interessant zijn te zien wat er gebeurt, mochten we een proces aan de broek krijgen.” Maar daar blijft het niet bij, belooft Peter: “We hopen met onze acties ook ruimte te creëren voor andere, minder radicale organisaties om de handschoen op te pakken. Ons hoofddoel is uiteindelijk om de hele Veluwe jachtvrij te krijgen.”
Han zegt
Beste Groefront,
Graag reactie op het volgende:
Na deze actie uit 2012 zijn in 2013 76 zwijnen gevonden die van de honger waren gestorven.
Hoeveel er niet gevonden zijn, weten we natuurlijk niet.
Sterven van de honger doe je niet zomaar, daar gaat een heel lang proces van lijden aan vooraf.
Jagers zijn vrijwilligers, en dat kan ook moeilijk anders. Arbonormen zouuden het schier onmogelijk maken, net zoals ook de KNRM, reddingsmaatschappij, vrijwilligers zijn, en ook de organisatie geen geld aanneemt van de overheid. Met windkracht 11 de zee op kun je van niemand vragen.
In UK zijn er wel Arbonormen: jagers mogen alleen met geluiddemper schieten.
Als GroenFront iets voor het ecosysteem zou willen doen, zouden ze het bijvoerspul kunnen weghalen.
Dat is wel een vraag van me, hoeveel dat is. Alleen lokvoer of bijvoer? Groenfront zegt: “kilo’s mais etc!”.
Nou is een paar kilo voor een flinke kudde niet echt veel. Een koe eet dat in z’n eentje, naast 40 kg hooi per dag.
Ik hoop dat jij en Groenfront ook eens willen kijken naar de schade die de grote wildstand aanricht in het bos, waardoor jonge eiken en beuken het leven onmogelijk gemaakt wordt: belangrijkste voedselbron voor zwijnen.
Hartelijks,
Han