Na een zaterdagmiddag rondklikken, kan ik bevestigen: wil je entertainment, lees je dan in in het energielabel voor woningen.
Ik had nooit gedacht dat het energielabel voor huizen een popcornonderwerp zou zijn, maar dat bleek het wel te zijn. Ook wij kregen een brief met een letter, die voorlopig inschatte waar ons huis zat op de schaal G (tochthol) tot A (piepschuimdoos). Netjes C, maar waarom? Ik heb geen adviseur binnengelaten. Als we het huis verkopen, stelde de brief, was een definitief label verplicht, anders kregen we een boete. Sloeg dit ergens op? Ik nam me voor een freelancer dit te laten uitzoeken voor een artikel op onze website.
Toen het artikel binnenkwam, rook ik onmiskenbaar een popcornlucht. Nattevingerwerk ten top: die letter was slechts op bouwjaar en ligging gebaseerd. Heb je ondertussen geïnvesteerd in dubbel glas of vloerisolatie, dan kun je tegen betaling bewijs opsturen naar een beoordelend adviseur. Het artikel citeerde daarover Luc Werring van Clingendael: “Dat zou hetzelfde zijn als autobezitters eigenhandig de APK van hun auto’s te laten invullen.”
Na een zaterdagmiddag rondklikken, kan ik bevestigen: wil je entertainment, lees je dan in in het energielabel. Het filmpje van EenVandaag, waarin een G-label boerderij bezocht wordt, is onbetaalbaar. Want dat bleek dus de volledig met zonnepanelen dichtgemetselde hooikist van Marjan Minnesma van de organisatie voor duurzaamheid en innovatie Urgenda. Meer vondsten: huis staat niet in de database, verschillende labels voor hetzelfde huis, na aanpassing een letter omláág gaan. Mijn buurman bezit drie huizen, kreeg drie labels, zonder aanduiding waarbij ze horen. RTV Noord: het ministerie stuurt energielabels aan mensen die al decennia dood zijn. Ook doen: de reacties lezen lezen. ” Surf ook naar GeenStijl – ja, gewoon doen. Zij tikten adressen van GroenLinksers en anderen in in de database, waar vervolgens F-jes en G-tjes uitrolden. Het grappigste daaraan was dat ze blijkbaar nog niet doorhadden hoe erg het eigenlijk echt was. Maar al snel volgde dit Kafkagebeuren: iemand die na aanvragen géén label kreeg, niet wist wie de beoordelend adviseur was, en onder ‘veelgestelde vragen’ het advies kreeg de adviseur maar te googlen. Overigens ken ik een ontevreden cartoonist met een F-label, die uitvond dat ook adviseurs niks weten. Uit hun beoordelingssoftware rolt een letter, maar niemand weet op basis waarvan.
EenVandaag toonde in hun filmpje verder de fraudegevoeligheid. RTL Nieuws rapporteert dat 10 tot 15 procent (!) van de klachten niet verholpen kan worden. Radio1 ontdekte dat die boete eigenlijk een ‘last op dwangsom’ is, die je na verkoop nog kunt ontlopen. Zó veel absurditeit…
Respect, minister Blok, voor deze onverwacht succesvolle campagne om te laten zien dat milieu echt wel om te lachen kan zijn. Popcorn is prima isolatiemateriaal trouwens.
Geef een reactie