Amsterdam heeft sinds kort het eerste PopinnPark binnenpark van Nederland. Een plek waar parkgevoel, duurzame initiatieven en onverwoestbaar enthousiasme elkaar ontmoeten.
“Ook een glaasje bermbloemensiroop?” vraagt een meisje bij binnenkomst in het PopinnPark aan de Middenweg te Amsterdam. De grasmatten op de vloer nodigen uit om warme winterlaarzen in te wisselen voor vrolijke sandaaltjes. Vogeltjes fluiten via de speakers, er staat een onbewoond insectenhotel en planten tieren welig in potten en langs de muur, terwijl buiten een gure wind waait.
De limonade, naar eigen keuze genuttigd met water of prosecco, smaakt heerlijk en doet denken aan een wei. Eén van de groene ondernemers die vanavond zijn verhaal komt vertellen heeft de limonade gemaakt van bloemen die langs de N247 groeien.
Het PoppinPark is een initiatief van René Dronkers, Esther Verhamme en Liduine Smals. Hun doel is om natuur naar binnen te halen en het zomerse parkgevoel ook in de winter te ervaren. Het PopinnPark biedt bovendien een platform aan ondernemers en kunstenaars die met een groene, circulaire economie bezig zijn, zo vertelt Dronkers. Hij had in New York al zo’n park gezien en was enthousiast geworden. Bovendien wilde hij graag iets anders met zijn leven, weg uit de reclamewereld waar alles om het geld draait, en ruimte bieden voor goede duurzame initiatieven. Ook Verhamme, communicatie-adviseur, en Smals, ervaren in Pop-up initiatieven, wilden een mogelijkheid creëren voor ongedwongen ontmoetingen. Het PopinnPark heeft een uitgebreide programmering: met workshops, kampvuurconcerten, lezingen en exposities.
Vanavond is er in samenwerking met Pakhuis de Zwijger een editie van ‘De groene reis door de stad’. Ondernemers komen vertellen over hun groene, duurzame initiatieven. De ongeveer dertig aanwezigen zijn neergestreken op houten stammetjes. In hun midden brandt een namaakkampvuur. Hoewel het niet gezellig knettert of lekker ruikt, verspreidt het wel een warm licht.
Zaadschieter
Een van de aanwezigen is kunstenaar P. J. Roggeband. “Met mijn kunst wil ik een beetje jennen,” vertelt hij. Hij bedacht bijvoorbeeld ‘uitlaattuinen’, ofwel houten kistjes met planten erin, die je kunt meenemen. “Handig met de flexibilisering van de arbeidsmarkt en de hype van kantoortuinen.” Ook bedacht hij het pronkstuk van de etalage van het PopinnPark: een zaadmitrailleur, gemaakt van onder andere een knalpijp. Inclusief schietmechanisme waarmee je zaadjes de grond in kunt knallen. “In het kader van guerrilla gardening,” lacht Roggeband. Het apparaat wordt niet gebruikt maar zet wel aan tot denken, hoopt hij.
Buren
Niet alleen het PopinnPark is groen bezig in deze buurt. Enkele bewoners zijn dat ook. Zo komt de bermbloemenlimonade van ‘De Onkruidenier’ in de buurt, ofwel Ronald Boer en Jonmar van Vlijmen. Ze maken van het onkruid ook thee, likeur, pesto’s en zelfs een lustopwekkend elixer. Ze worden inmiddels wel wat moe van het plukken, vertelt Boer. Dus willen ze het onkruid ook gaan kweken en telen. Dat lijkt weer niet logisch. Waar blijft zo het vrije, vrolijke, dichtbij de natuur en ongecultiveerde van wat je buiten vindt?
Ardine Nicolai, ook een buurtbewoner, zoekt de duurzaamheid dichterbij dan de N247. Ze wil de warmte die vrijkomt bij het koelen van de ijsbaan in de buurt gebruiken om huizen te verwarmen. Dat blijkt lastiger dan gedacht, omdat de huizen nu op een andere manier verwarmd worden. Maar Nicolai geeft de moed niet op en is op zoek naar partners om het toch voor elkaar te krijgen. Dat geldt ook voor de andere initiatiefnemers die hun plannen presenteren en steeds hartelijk applaus krijgen van het publiek. De start-ups blijken een gedeeld dilemma te hebben. Hoe moet je doorgroeien als de vraag naar het aanbod stijgt, zonder wegens gebrek aan capaciteit het overzicht te verliezen?
Noodhulp
Barbara Vos weet inmiddels van de hoed en de rand als het gaat om duurzaam innoveren. Ze en komt daar als ervaren rot graag over vertellen aan de nog ploeterenden onder ons. Ze is werkzaam bij Open House, een innovatieplatform voor festivals. Dat innoveren gebeurt onder andere door start-ups, universiteiten en bedrijven te koppelen aan vraagstukken die organisatoren van festivals hebben. Zoals hoe je duurzame oplossingen vindt voor het eten, de toiletten en de tenten. Misschien heb je er nooit aan gedacht, zo legt Vos uit, maar vluchtelingenkampen lijken op festivalterreinen in wat betreft de vraagstukken waarmee ze worstelen. Dus werkt Open House inmiddels ook samen met het Rode Kruis. Haar advies is: groei stapje voor stapje en niet met zevenmijlslaarzen.
Opgemonterd
Na de gezellige borrel die volgt, gaat iedereen met een opgemonterd gemoed de kou weer in. De avond was een ode aan de creativiteit en het optimisme van de duurzaam gezinde burger. Tegen alle verdrukking in. Dronkers wijst op een vakantiekiek van bomen die door de muur van een kasteelruïne groeien. “Wij zijn niet uit te roeien, komen op de gekste plekken naar boven. En dat blijft zo.”
Ook langs bij het PopinnPark? Vind hun programma op de website.
[…] Down to Eearth schreef er een verslag over: […]