De documentaire Honeyland kreeg een dikke negen van het IDFA-publiek. Het is een prachtig gefilmd en ontroerend voorbeeld van wat we als mensheid verliezen als we vooral bezig zijn met vooruitgang en kortetermijndenken.
In een verlaten bergdorp in de Balkan oogst de honingjager Hatidze haar honing op de meest betoverende plekken. Ze is de bijen dankbaar en neemt nooit meer dan de helft van hun honing. Als onverwacht een armoedig gezin met een roedel kinderen en een kudde runderen zijn intrek neemt in het dorp, verandert de film in een allegorie. Met hun chaotische en enigszins asociale gedrag verstoren ze Hatidzes harmonieuze bestaan. Wanneer de onder geldzorgen gebukt gaande vader zich op de honingproductie stort, volgt een ramp in slow-motion.
Honeyland, vanaf 9 januari in de bioscopen.
Geef een reactie