Antoinette Verbrugge strijdt al jaren als burgerlobbyist tegen de vervuiling door Tata Steel. Daarvoor won ze in januari de Marga Jacobs Milieuprijs.
“Ik ben opgegroeid in Zeeuws-Vlaanderen aan de Westerschelde en houd van het water. Ik leefde met de getijden, ging met eb de schorren op om zeekraal te plukken. Maar als kind dacht ik ook: wat komt er uit de schoorstenen van Dow Chemical? En waarom stinkt die fabriek in Sluiskil zo? Volgens mijn ouders was dat allemaal goed geregeld. Bovendien hebben we daar onze welvaart aan te danken, zeiden ze. In 2018 ging ik in Wijk aan Zee wonen. De overheid beschermt ons wel tegen te erge vervuiling, dacht ik. Direct de eerste nacht rook ik die verschrikkelijke stank van Tata Steel. Die verstikkende lucht herkende ik van de cokesfabriek in Sluiskil uit mijn jeugd. Ik ben me erin gaan verdiepen en ertegen gaan strijden.”
Basisbehoeften
“Ik noem mijzelf een burgerlobbyist. Maar ik werd van het kastje naar de muur gestuurd en dat vrat aan me. Ik wilde me niet machteloos voelen en besloot daarom in 2021 om aangifte te doen tegen Tata Steel. Gelukkig kreeg ik advocaat Bénédicte Ficq aan mijn zijde en sloten heel veel mensen zich aan.
Tata Steel is niet het enige bedrijf waar ik me op richt. Er zijn meer regio’s met vervuilende industrieën en een falende overheid. Te lang al gaat de economie boven de gezondheid van mensen, dieren en de planeet. Daarom heb ik de stichting Gezondheid op 1 opgericht. Samen met andere organisaties strijden we voor schone lucht en een veilige leefomgeving. Het is eigenlijk bizar dat je moet vechten voor die basale behoeften. We bereiden op dit moment een aantal acties en rechtszaken voor, onder meer tegen de giftige bollenteelt.”
Groeiende golf
“We moeten nu alles op alles zetten. En dat lukt: de golf wordt groter. Zoveel burgers staan op en verenigen zich. Op zoveel plekken maken mensen gebruik van inspreekmogelijkheden, starten ze rechtszaken, zorgen ze voor bewustwording. Het mooie is: iedereen kan iets doen. Hoe weinig energie of geld je ook hebt. Je hoeft niet per se op de A12 te gaan liggen. Je kunt ook sjaals met rake boodschappen haken vanaf je bank. En al die initiatieven gaan elkaar op een gegeven moment raken. We kunnen het tij nog keren.”
Recente reacties