Rob Nicolai: in actie als guerrilla gardener

Met vuilnisvondsten, verbeelding en een regenton vergroent Rob Nicolai zijn straat én brengt hij buren dichter bij elkaar.

“Toen ik acht jaar geleden begon met guerrilla gardening, had ik geen enkele ervaring met tuinieren. Ik woon op eenhoog en heb ook geen balkon. Ik ben ermee begonnen omdat mijn straat opnieuw werd ingericht: autoluw, met bredere trottoirs en bomen. Maar na een week waren die boomspiegels één groot hondentoilet. Toen dacht ik: ik zet er een hekkie omheen en doe er wat planten in. Dat waren toen nog eenjarigen uit het tuincentrum, omdat ik nog niks wist over biologisch en inheems. Ik kreeg de smaak te pakken en fietste elke vuilophaaldag de wijk rond op zoek naar zo’n beetje alles waar ik een plantje in kwijt kon. Zo groeide het gestaag. Nu hoef ik niet meer op zoek naar potten, want mensen zetten ze gewoon op mijn stoep neer, net als zieltogende planten die ik dan weer oplap.”

Water

“Water is wel een punt met al die potten. Daarom heb ik een splitsing gemaakt op mijn wasmachinekraan. Ik gooi een tuinslang naar beneden en daarmee vul ik een regenton van 240 liter. Ik heb het opgegeven om die ton op de regenpijp te laten aansluiten. We wonen in een monumentaal huurpand en de woningbouwvereniging en de gemeente komen er niet uit of daar een regenton bij past. Terwijl: die regenpijp is van plastic, die is echt niet uit 1887. Maar het is natuurlijk wel zonde van al het regenwater dat nu het riool instroomt.”

Madeliefjes

“Inmiddels doet zo’n beetje uit elke portiek wel iemand iets aan straatvergroening: boomspiegeltje hier, geveltuintje daar. We hebben nu zo’n 140 meter aan groen. Er zijn ook veel meer vogels. Die eten van mijn druiven en aardbeien, maar die staan er speciaal voor hen. Wat ik eigenlijk het leukste vind, is dat je zo veel aanspraak hebt als je bezig bent. De sfeer en het onderlinge contact zijn er ontzettend op vooruit gegaan. Er zijn zitjes gecreëerd en bankjes gemaakt van weggegooide Ikea-bedbodems. Ik maak af en toe ook uitstapjes buiten mijn straat. Zo heb ik een paar jaar geleden wat zaden van madeliefjes en witte klaver gestrooid in een nieuw ingezaaid grasveld, hier vlakbij. Die bloeien nu prachtig.”