Voormalig Econcern directeur Ad van Wijk pleit voor een andere kijk op energie in zijn boekje Hoe kook ik een ei?
Wist u dat u bij het koken van een ei minstens 90 procent van de energie verdwijnt? Langs de pan als warmte de kamer in, of met het kookwater in het riool. Dat kan anders en beter, zo stelt voormalig Econcern directeur Ad van Wijk in zijn boekje Hoe kook ik een ei? Hiervoor zijn slechts enkele, vaak kleine, technische ingrepen nodig. Maar vooralsnog heeft van Wijk geen loodgieter gevonden die deze voor hem kan installeren. Ze zitten niet in zijn systeem, en eigenlijk in dat van niemand.
Onze energievoorziening en levenswijze is immers gebaseerd op de altijd overvloedige beschikbaarheid van fossiele energie. Dat er voor het koken van een ei 90 procent meer van die brandstoffen verbruikt wordt dan nodig, was dus geen enkel probleem. Wás, want inmiddels krijgen we middels het broeikaseffect en stijgende prijzen van schaarser wordende fossiele brandstoffen de rekening gepresenteerd.
Reden tot paniek is er echter niet, zo meent van Wijk. Energie is er immers in overvloed. De zon geeft ons elk uur voldoende energie om de gehele energiebehoefte van de mensheid één jaar te dekken. Direct door haar warmte en licht, en indirect door alle afgeleide energievormen als wind, waterkracht, golven en biomassa. Duurzame energie is dus niet het probleem, dat is overal, altijd én gratis. De vraag is hoe deze op te vangen en op te slaan. De zon schijnt immers niet de gehele dag en niet altijd even fel. Ook de wind waait hier harder dan daar en soms wel, soms niet. Maar dit zijn, aldus Van Wijk, technische problemen die eenvoudig kunnen worden opgelost. De techniek zelf is vaak allang beschikbaar.
Waarom dit niet gebeurt? Omdat we de verkeerde kant op kijken, aldus Van Wijk. Gewend als we zijn aan de centraal opgewekte en gedistribueerde fossiele brandstofvoorziening, zien we niet dat duurzame energie om een andere benadering vraagt. We moeten niet beginnen bij de brandstoffen (het aanbod), maar bij de energiebehoefte (de vraag) – het koken van een ei, het verwarmen of koelen van een huis, transport – en daar de juiste energie en distributie bij zoeken. Decentraal en veelvormig: soms met directe zonne-energie, soms met wind, dan weer biobrandstoffen, aardwarmte, osmose, waterkracht of die van de getijden. De mogelijkheden zijn onbeperkt.
Van Wijks betoog is overtuigend en optimistisch. Maar één probleem ziet hij wat al te gemakkelijk over het hoofd. Gratis schone energie voor iedereen, dat is dé nachtmerrie van de bestaande fossiele industrieën en hun politieke beschermheren. Die willen zich niet laten overtuigen door zijn heldere en leerzame boekje, liever zouden ze het direct verbranden.
Geef een reactie