Een betere bodem

Composteren is een prachtig natuurlijk proces. Het is essentieel voor een gezonde bodem, het helpt je van je keukenafval weer iets vruchtbaars te maken, en het kan zelfs warmte leveren. Deze keer in De Activist: drie mensen die zich inzetten om kennis over en enthousiasme voor composteren te verspreiden. Marc Siepman geeft lezingen en workshops over compost en de bodem. Rowin Snijder bouwt wormenhotels van hout. Frank Scholtens, bestuurslid van Stichting Biomeiler, verwarmt zijn huis met een warme hoop composterende snippers.

Een betere bodem: compostworkshops van Marc Siepman

Marc Siepman (44)
IsGeen. Schrijft en doceert op donatiebasis
Missie meer biodiversiteit en leven in de bodem

Je geeft door het hele land lezingen en workshops over compost. Waarom?

“Ik wil mensen bewust maken van het belang van een gezonde bodem. Negen jaar geleden volgde ik een opleiding over permacultuur, en kwam er toen zelf pas achter hoe belangrijk de bodem is. Ik was verbaasd hoe weinig ik er eigenlijk over wist. Vanaf toen ben ik me erin gaan verdiepen en er ook anderen over gaan vertellen.”

Waarom is de bodem dan zo belangrijk?

“Een gezonde bodem is de basis onder onze beschaving. Onze eigen gezondheid hangt er vanaf: op een ongezonde bodem groeit op den duur geen gezond voedsel meer. Daarnaast zorgt de bodem voor opslag van koolstof en water. Dat is noodzakelijk om de gevolgen van klimaatverandering tegen te gaan.”

Hoe kan compost de bodem weer gezond maken?

“Goede compost bevat wel 100.000 verschillende organismen. Die biodiversiteit voeg je toe aan de bodem, waardoor het bodemleven terugkomt en de grond zichzelf kan herstellen. Het grote verschil met kunstmest is dat je met compost de hele bodem voedt, en met kunstmest alleen de planten.”

Kan compost een alternatief zijn voor het gebruik van kunstmest?

“Nee, op grote schaal zijn andere alternatieven nodig, die er gelukkig ook steeds meer zijn. Er is een wereldwijde beweging ontstaan van voedselbossen, permacultuur en boeren die het anders willen gaan doen. Het gaat dus zeker wel de goede kant op. Als individu heb ik natuurlijk maar beperkte slagkracht. Maar vijf jaar geleden vonden mensen wat ik zei radicaal, nu is het al het nieuwe normaal geworden.”