Duurzame docenten

Duurzaam leren doen en denken: je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen. De aangewezen plek daarvoor is natuurlijk het onderwijs. Volgens Pabo-docent André de Hamer moet duurzaamheid een van de pijlers van het basisonderwijs worden. Thijs Struijk wil dat iederéén duurzaamheid leert: van peuter tot professional. En VMBO-docente Françoise Zinhagel laat haar leerlingen zelf de oplossingen bedenken.

Duurzame docenten: André de Hamer

André de Hamer (49)
Isprogrammamanager bij Duurzame PABO en Pabo-docent op Hogeschool Zeeland
Missie duurzaamheid centraal in het basisonderwijs

Je bent een van de oprichters van het netwerk Duurzame PABO. Wat wil je met dit netwerk bereiken?

“Toen we begonnen, veertien jaar geleden, was aandacht voor duurzaamheid in het onderwijs niet zo vanzelfsprekend als nu. We hebben het netwerk opgericht zodat docenten informatie en ervaringen uit konden wisselen. Die functie heeft het nog steeds. Maar we hebben ook grotere ambities: we lobbyen bij de politiek voor de verankering van duurzaamheid in het curriculum.”

Vinden jullie gehoor voor die boodschap?

“In het nieuwe curriculum wordt duurzaamheid een van de grote pijlers. We hebben het dus niet over een extra vak op vrijdagmiddag, maar echt over een andere manier van denken. Een belangrijk onderdeel van duurzaam onderwijs is systeemdenken. Om klimaatproblemen aan te pakken moet je snappen hoe dingen verband met elkaar houden. Daar kan je kinderen niet vroeg genoeg op voorbereiden.”

Waar komt je betrokkenheid vandaan? In jouw jeugd was er op school minder aandacht voor duurzaamheid.

“Toch gaat mijn zorg voor het milieu terug op mijn kindertijd. Mijn vader nam mij veel mee de natuur in, dat is altijd een hobby gebleven. Daarom doen we projecten met natuurorganisaties om kinderen naar buiten te krijgen. Dan ontdekken ze de natuur en gaan die waarderen. Ze zien dat de natuur kwetsbaar is en beschermd moet worden, maar ook dat verbetering mogelijk is. Toen ik opgroeide was de Westerschelde zwaar verontreinigd. Nu stikt het er weer van de zeehonden. Dat vind ik een hoopvolle gedachte.”