Vincent Bijlo ontdekt waarom bomen tegenwoordig twitteren: om wetenschappers te laten zien hoe zij reageren op klimaatverandering. Hoe de populier reageerde? “Ik bleef staan, altijd bleef ik staan.”
“@treewatchwur goedemiddag…”
“Wat zegt u?”
“Ik zeg: @treewatchwur goedemiddag, met wie heb ik het genoegen?”
“Met Vincent Bijlo. En ik? Spreek ik met de twitterende populier?”
“Ja, dat ben ik, in hoogst eigen persoon. Wacht even….. Ja! Ik heb er weer een uit gedaan.”
“Een wat?”
“Een tweet. He, die ben ik kwijt, dat lucht op.”
“Ik dacht eigenlijk, populier, dat twitteren een typisch menselijke bezigheid was.”
“Was ja, was. Ik ben niet de enige boom die twittert. In België staan een twittereik, een twitteresdoorn en een twitterbeuk. Die beuk gaat er behoorlijk stevig in, maar dat is nog niks vergeleken bij de twitterende grove Duitse haatzaai-den. Wat die boom tweet gaat alle perken te buiten, hij heeft de pest aan loofbomen, geen enkele wandelaar deugt, daar moeten wij als bomen krachtig afstand van nemen.”
“Maar legt u me nou eerst eens uit hoe bomen in godsnaam kunnen twitteren.”
“Ja, doe ik zo. Wacht even, komt er weer een, jaaaaa! Oooo lekker, om die tweets zo te kunnen laten gaan in de open lucht.”
“Wat stond er in de tweet?”
“Puur wetenschappelijke info. Hoeveel water er door mijn vaten stroomt en hoe hard ik groei. Kijk @vincent_bijlo het zit zo. Wageningse wetenschappers willen weten hoe ik mij verhoud tot het klimaat en daarom hebben ze mij uitgerust met wifi en een twitterapp. Vandaag gaat het wel, maar soms heb je tegenwoordig opeens van die hete droge dagen, nou, man, dan voel ik me als een ramadannende moslim in de volle zon. Ik groei niet, mijn vaten staan bijna droog en dat twitter ik dan. #kloteweer vandaag #droog #heet en dan wat cijfers. En als ik dat maar lang genoeg doe dan kunnen de wetenschappers zien hoe ik reageer op klimaatverandering en hoe ik dat opsla in mijn houtarchief.”
“Houtarchief?”
“Mijn jaarringen, die zijn mijn geheugen, daar bewaar ik alles in. En als ze die patronen beter kunnen lezen, mensen zijn zo verschrikkelijk slecht in bomen lezen, dan weten ze ook hoe ik in het verleden op klimaatverandering heb gereageerd.”
“Hoe reageerde u?”
“Ik bleef staan, altijd bleef ik staan. Ik boog mee met stormen, ik liet me elk jaar aan- en uitkleden door de seizoenen, bij elke onweersbui zond ik een schietgebed naar de god van de populieren, schietgebeden waren de voorlopers van tweets, en ik onderging, zoals bomen ondergaan. Ik ruis dus ik besta.”
“Mooi gesproken populier. Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar die grove tweets van die den. Hoe vind ik die?”
“Zoek ze niet, gif is het, dat je zult lezen, meer niet. Gif dat tracht te wortelen in je hoofd.”
“Ik zal het niet doen. Mag ik een keer tegen u aan komen leunen?”
“Altijd mijn vriend, altijd.”
Geef een reactie