“Hi, met Britt…”
“Dag Britt, met Vincent Bijlo, ik heb je nummer via trashdating.nl.”
“Hoo, momentje hoor, he gadver, er zit nog van alles in.”
“Bel ik wel gelegen?”
“Ik ben met de trashtafette bezig, maar het kan wel even, whooo wat is dit bakje vies zeg.”
“Britt, jij hebt het stokje net overgedragen gekregen begrijp ik en nu ga jij zwerfafval rapen.”
“Yep. Ik vind dit dus best een heel goed initiatief, het heet trashdate. We gaan in tien steden onze buurten mooier maken door allemaal een uur trash te verzamelen.”
“En dat gaat in estafettevorm.”
“Klopt. Ieder een uurtje, trashtafette. Dat is quality time.”
“Quality time, is het niet altijd quality time?”
“Nee, niet als je aan het bingewatchen bent, of als je de hele tijd op insta zit.”
“Dat is quantity time.”
“Ja. Maar dit is dus echt suuuperleuk want je leert mensen in je buurt kennen en het wordt nog opgeruimder ook, helemaal winwin.”
“Wat flikkeren de mensen zoal op straat Britt?”
“Nou, ik vind hier bij mij in de buurt heel veel falafelresten en net een broodje seitan met maar één hapje eruit. Zonde hè? Hee, een halve kokosnoot.”
“Maar Britt, je zou toch verwachten dat de mensen die falafel en seitan niet zomaar op straat gooien?”
“Kan wel hoor, als je dan maar minder vliegt.”
“Hoezo minder vliegt?”
“Het gaat om je voetafdruk, en het is toch geen vlees?”
“Maar het ligt wel op straat. Weet je Britt, ik heb gewoon geleerd dat je alles in de prullenbak doet.”
“Doe ik ook, voor hun. Och, moet je nou kijken, wat ligt hier nou, een jongen.”
“Dat is wel vlees. Wie heeft die weggegooid?”
“O, ik zie het al, het is mijn eigen vriend. Die had ik er vanmorgen uit gegooid.”
“Nou, oprapen en in de prullenbak zou ik zeggen.”
“Ja, hij is wel trash nu ja. Maar veel te groot voor de prullenbak. Ik breng hem straks wel naar de gemeentewerf.”
“Doe dat maar, maar niet in zijn geheel bij het chemisch afval, je moet wel eerst scheiden.”
“Ja, zal ik doen. Ciao!”
Geef een reactie