Een fictiefilm die draait om dieren, volledig is opgenomen in het ontoegankelijke Amazonegebied en geen gebruikmaakt van een vertelstem; de makers van Amazonia maken het zich niet gemakkelijk. Slim is dat ze na uitermate grondige voorbereidingen de onvoorspelbaarheid van de beesten en (weers)omstandigheden in hun voordeel hebben gebruikt. Dat betekent: heel veel filmen zodat je in de montage alle kanten op kunt en dingen soms gewoon laten gebeuren. Het verhaal, een kapucijnaapje dat in gevangenschap is opgegroeid en door een vliegramp alleen in de wildernis terechtkomt, klinkt wat cliché. Maar zo kan de kijker zich identificeren met het aapje en zich net zo door het oerwoud laten overweldigen als hij.
Geef een reactie