Caring vets: Frederieke Schouten

Zeven jaar werkte Frederieke Schouten als veearts, maar ze hield het niet vol. Nu is ze een van de Caring Vets, dierenartsen die zich inzetten voor een betere wereld. “Je kunt niet zeggen: morgen moet iedereen veganist worden. Maar je kunt wel zeggen dat als je dieren houdt, je ze ook fatsoenlijk moet behandelen.”

Frederieke Schouten, 38
Dierenarts, Inhoudelijk medewerker Varkens in Nood en Dier en Recht

Hoe ze het met elkaar kon rijmen weet Frederieke Schouten niet meer, maar in het eerste jaar van haar studie werd ze vegetariër vanwege de situatie in de stallen. Tegelijk wilde ze bijdragen aan de veehouderij. “Dat boeren hardwerkende mensen zijn die eten produceren, echt een basisvoorwaarde voor het leven, vond ik mooi. Ik dacht dat ik als veearts boeren kon stimuleren om veranderingen door te voeren.”

In de zeven jaar dat ze als veearts werkte, ontdekte ze dat daar nauwelijks ruimte voor is. “Boeren die verbeteringen wilden doorvoeren, werden tegengewerkt door de banken. Of door andere boeren, want als iemand voor de troepen uitloopt, moeten zij mee. Banken hebben jarenlang alleen maar investeringen verstrekt met uitbreiding als voorwaarde. Voor innovaties leek weinig ruimte. Ik zag zoveel dieren een onwaardig leven leiden, dat ik echt emotioneel in de stal stond. Dat hield ik niet vol.”

Voor een individueel varken is het vaak te duur een dierenarts te laten komen, vertelt Schouten. “Als een koe een ernstige verwonding heeft, kan het nog wel uit om haar te laten hechten. Bij een varken niet. Een koe is duurder, gaat langer mee, en van honderd koeien kan een boer al leven. Van varkens heb je er meteen duizenden nodig. Een kip is helemaal een weggooiproduct.”

We moeten ophouden alleen naar de economische waarde van dieren te kijken, vindt Schouten. “Als je een dier ziet als een individu dat recht heeft op een fatsoenlijk bestaan, dan betekent dat dat een kip moet kunnen scharrelen en in de buitenlucht komen. Dat mag je een dier eigenlijk niet afnemen, maar dat hebben we wel gedaan. Bij de plofkip was het maatschappelijk draagvlak weg, maar economisch was het nog steeds rendabel.”

De Caring Vets vertegenwoordigen nu als beroepsgroep de stem van het dier. “Onze standpunten zijn altijd wetenschappelijk onderbouwd. En we zoeken altijd naar wat haalbaar is. Je kunt niet zeggen: morgen moet iedereen veganist worden en dan houden we geen dieren meer. Maar je kunt wel zeggen dat als je dieren houdt, je ze ook fatsoenlijk moet behandelen. En als dat duurder wordt, dan moet dat terugkomen in de prijs. Dan kom je uit bij wat iets echt kost. Consumenten moeten ook hun verantwoordelijkheid nemen.”