Het documentairefestival IDFA bevat altijd een paar prachtige pareltjes voor filmfans met een groen hart. Van 15 tot en met 26 november zijn er op het IDFA 2017 ook weer films te zien die ontroeren, je leven verrijken en oproepen tot reflectie. Wij hebben er een paar voor je uitgezocht.
Jane
De jonge Jane Goodall, in de film Jane, ziet tijdens haar eerste veldonderzoek in het oerwoud van Tanzania een chimpansee termieten vangen met een takje. Het werd wereldnieuws dat mensen niet de enigen zijn die gereedschappen gebruiken. Opmerkelijk dat de mens in 1960 zichzelf nog zo hoog boven de dieren verheven voelde. Jane laat ook zien hoeveel natuurfilms (en natuurlijk wetenschappers als Goodall) hebben bijgedragen aan onze kennis van de natuur.
The Ancient Woods
Wie zich bewust is van de wonderen van Moeder Natuur, moet er toch wel respect voor krijgen? Ook The Ancient Woods heeft dat effect: poëtische ‘slow cinema’ zonder een commentaarstem die voortdurend je eigen gedachten en observaties in de weg zit (sorry, David Attenborough!).
Eating Animals
Natuurlijk heeft IDFA ook films die woede en verontwaardiging oproepen, zoals Eating Animals, gebaseerd op Jonathan Safran Foers bestseller. Daarin zien we klokkenluiders en activisten die proberen de problemen rond de grootschalige vleesproductie aan te kaarten. De terrorismewet zit ze daarbij behoorlijk in de weg: in of rondom de vleesfabrieken mag niet worden gefilmd. Werkelijk onverdraaglijke undercoverbeelden maken duidelijk waarom. Een dierenarts wiens leven geruïneerd is sinds hij uit de school klapte, kan zich inmiddels niet meer voorstellen dat hij hier ooit aan meewerkte. Hij verwoordt het zo: het is alsof je een bril opzet en ineens alle ellende en onrecht ziet.
Dead Donkeys Fear No Hyenas
Precies die rol proberen meer IDFA-documentaires te spelen: de ogen van het publiek openen. Zoals de verbijsterende onderzoeksdocumentaire Dead Donkeys Fear No Hyenas, over de verwoestende invloed die de wereldwijde honger naar landbouwgrond heeft op Ethiopië. Buitenlandse investeerders produceren daar steeds meer voedsel en toch stijgt het aantal inwoners dat afhankelijk is van voedselhulp. Waarom wordt al dat eten naar rijke landen geëxporteerd? Waarom staan we toe dat de slachtoffers van landroof hun waardigheid, levensonderhoud en zelfstandigheid kwijtraken? Waarom geeft de Wereldbank zoveel ontwikkelingsgeld aan een ‘democratische’ regering die, volstrekt ongeloofwaardig, een dikke 90 procent van de stemmen kreeg?
An Inconvenient Truth 2
Tot slot kun je naar IDFA voor het langverwachte An Inconvenient Truth 2. Niet zozeer een film die boos maakt, maar eentje die laat zien dat één individu het verschil kan maken. Oké, dat individu heet dan wel Al Gore, de voormalige vice-president van een van de machtigste landen van de wereld. Maar toch.
IDFA van 15 t/m 26 november in Amsterdam. An Inconvenient Truth 2 gaat op 23 november in roulatie.
Geef een reactie