“Muis…”
“Dag meneer Muis, met Vincent Bijlo.”
“U spreekt met mevrouw Muis.”
“O sorry mevrouw Muis, het verschil is moeilijk te horen. Bel ik gelegen?”
“Ja hoor, ik heb net nieuwe mascara getest. Ziet er echt top uit, jammer dat zoveel modellen tegenwoordig proefdiervrije make-up gebruiken.”
“Mevrouw Muis, er is een proefschrift over u geschreven.”
“Over mij? Goh, wat leuk zeg, proefschrift over proefdieren. En wat staat er in?”
“Dat u binnenkort overbodig bent.”
“Dat meen je niet, hè? Nee toch, overbodig, waarom, waarom?”
“Omdat bewezen is dat er veel betere testmethodes zijn.”
“Ja, die zijn er, mensen. Jullie zouden zelf die rotzooi eens moeten slikken die wij voorgeschoteld krijgen, dan zouden jullie wel anders piepen. Gisteren is mijn man ontploft, tijdens een diarreeremmertest.”
“Gecondoleerd.”
“Je hoeft niet zo zijig te praten Bijlo, het was een lul van een muis, echt waar, ik ben allang blij dat ik van hem af ben. Mijn zus heeft trombose gekregen van de vierde generatie anticonceptiepil, die loopt nou met steunkousen, ze helpen ons hier allemaal naar de kloten, maar dat is dus afgelopen, binnenkort, zeg je?”
“Ja, dat is te hopen. We willen heel graag dat onze maatschappij proefdiervrij wordt. Dat is toch goed nieuws voor u?”
“Goed nieuws? Is er een overgangsregeling? Nee zeker hè, dan kom ik in die bijstand van jullie, moet ik een tegenprestatie gaan leveren voor mijn uitkering.”
“Mevrouw Muis, we doen het in uw belang!”
“Ja ja, nou als je maar weet dat ik een enorme schadeclaim ga indienen, het zal de farmaceuten dun langs de benen lopen, geen diarreeremmer die daartegen opgewassen is.”
“Heel goed, zo mag ik het horen. Succes!”
“En als ik die schadevergoeding niet krijg, dan blijf ik proefdier, tot mijn dood, die ongetwijfeld niet meer lang op zich zal laten wachten. Morgen ga ik een nieuwe chemokuur uitproberen, tenminste, als de kanker wil aanslaan, ik ben net ingespoten. Nou, daaaag!”
Geef een reactie