Maurits Groen, nummer 1 uit Trouws Duurzame 100, recenseert ons boek 99x De Activist, een bundel met 99 portretten uit onze rubriek De Activist. Van vrachtwagenchauffeur, advocaat en cabaretier tot aan boer, bosbeheerder, bankier en blogger. “De weg richting rechtvaardigheid en duurzaamheid bestaat uit oneindig veel klinkers.”
Driedelig grijs nog net niet, maar sterk in een 100 procent verantwoord ‘Dutch Spirit’ pak zeker ook: activisten voor een rechtvaardige en duurzame wereld zijn zeker niet meer alleen de wat informeler geklede buitenbeentjes met afwijkende ideeën, die het voormalige establishment maar wat al te graag als ‘alternatief en dus niet serieus te nemen’ wilde negeren. De tijden zijn veranderd en die verandering gaat steeds sneller. Gelukkig maar, want er is niet alleen de noodzaak van verandering van onze samenleving richting rechtvaardigheid en duurzaamheid, maar ook urgentie. Hoge urgentie.
Deze bundel met 99 mini-portretten van activisten (vroeger toch een beetje een besmet woord, maar nu een trotse geuzennaam) laat zien hoe breed dat gevoel van noodzaak en urgentie inmiddels leeft binnen de samenleving. Van vrachtwagenchauffeur, advocaat en cabaretier tot aan boer, bosbeheerder, bankier en blogger aan toe. En ook mensen die actief zijn op het gebied van religie, onderwijs, media. Een royaal gevarieerde biodiversiteit, zou je kunnen zeggen. En elke ecoloog zal je vertellen dat juist die het krachtigst en meest robuust zijn. Een hoopvolle constatering.
Omslagpunt
Wat vroeger ‘de milieubeweging’ heette, heeft zich ontwikkeld tot een rijk geschakeerd gezelschap dat weliswaar nog niet mainstream is, maar wel hard op weg is om het omslagpunt daarheen te bereiken. Dat heeft dan bijna een halve eeuw gekost, sinds de zwarte keerzijde van de snelle economische ontwikkeling na de Tweede Wereldoorlog zich steeds duidelijker manifesteerde in verpesting, vergiftiging en verwoesting van het leefmilieu. Een halve eeuw is een lang tijd. Maar de Homo sapiens is nu eenmaal altijd beter geweest in het ontwikkelen van techniek dan in verbetering van de software in eigen hoofd.
Ik beschouw daarom het Klimaatverdrag van Parijs als een kwantumsprong in het bewustzijn van de mensheid: voor het eerst in de geschiedenis heeft de wereldgemeenschap een principieel zo verreikend besluit genomen over een andere energievoorziening, die een basisvoorwaarde is voor de mondiale economie. Zeker, de strijd daarover is bepaald nog niet gestreden. Maar het principiële besluit is genomen.
Kracht
De 99 hier geportretteerde activisten staan symbool voor al diegenen die daartoe hebben bijgedragen en er de basis voor hebben gelegd. Afzonderlijk bezien mag elk van hun bijdragen misschien bescheiden lijken, maar de weg richting rechtvaardigheid en duurzaamheid bestaat uit oneindig veel klinkers. En juist hun veelvoud vormt hun kracht.
roland zegt
“Ik beschouw het Klimaatverdrag van Parijs als een kwantumsprong in het bewustzijn van de mensheid: voor het eerst in de geschiedenis heeft de wereldgemeenschap een principieel zo verreikend besluit genomen over een andere energievoorziening”
– laten we eerst de praktijk bezien van deze vage afspraak – akkoord genoemd- met nauwelijks verplichtingen.
Roel zegt
Kwantumsprong…. kwantum: de kleinste ondeelbare groootheid die bij een interactie betrokken kan zijn. Wordt hier in de tekst niet gerefereerd naar een reuzesprong?