De Indonesische provincie Banka Belitung bestond ooit uit paradijselijke eilanden met tropische temperaturen en witte stranden. Nu is het vooral een paradijs voor tinmijnbouwbedrijven die onbelemmerd hun gang mogen gaan om de tin voor onze elektronica te winnen. De gevolgen zijn rampzalig.
De kans is groot dat ook jij elektronica hebt met tin uit deze regio. Eenderde van het wereldwijd gewonnen tin komt ervandaan. Dat de tinwinning wel wat regels kan gebruiken wordt pijnlijk duidelijk uit een rapport van Friends of the Earth Indonesia (WAHLI). Dit zijn de 12 meest zorgwekkende feiten uit het rapport.
64 procent van Bangka Belitung bestaat uit verlaten mijnen
Al sinds 1850 wordt hier tin geworden, als eerste door Nederlanders. Een enorm deel van de eilanden van Bangka Belitung is in de afgelopen 164 al eens afgegraven. Dat trekt zijn sporen over het landschap. Bovendien zijn de kraters met afvalwater een kraamkamer voor dengue- en malariamuggen.
Per jaar komt er zo’n 5400 hectare aan mijnen bij
De laatste decennia is de vraag naar tin enorm toegenomen, bijvoorbeeld voor het soldeer in de 1 miljard smartphones die in 2013 werden verkocht. De tinkoorts op de eilanden laat steeds minder ruimte over voor onder andere landbouw en bosbouw.
Het grootste tinbedrijf verlaat 63 procent van zijn mijnen zonder enig herstel
Van de mijnkraters die ze wel herstellen laten ze het meestal alleen bij het dichtgooien van de gaten. Slechts 13 procent van de verlaten hectares mijn zijn herbeplant, maar door bodemerosie is de gezondheid van de planten over het algemeen slecht. Sancties van de overheid zijn er niet.
Van al het bosoppervlak wordt 24 procent voor mijnbouw gebruikt
Hoewel de Indonesische wet mijnbouw in beschermd bos verbiedt, wint zelfs staatsbedrijf PT Timah tin in meer dan 7500 hectare beschermd bosgebied. Duurzame boslandbouw voor onder andere honing, rotan en witte peper wordt verdrongen. Het land wordt door de mijnbouw voor lange termijn onbruikbaar.
Nog maar 28 procent van het tropische bos is in goede conditie
Meer dan de helft van de bossen verkeert in kritische toestand. Als het zo doorgaat verandert het ooit paradijselijk groene Bangka in een groot onvruchtbaar kraterlandschap, met weinig perspectief op bloeiende natuur en productieve landbouw.
Nog maar 30 procent van beschermde mangrovebossen is onaangetast
Mangrovebossen moeten in hoog tempo plaats maken voor tinmijnen en oliepalmplantages. Een groot deel is al verloren gegaan of is er slecht aan toe. Jaarlijks worden duizenden zaailingen geplant in een poging de schade te beperken.
Ruim de helft van het koraal stikt in gestort slib
Grote tinschepen zuigen het zand van de zeebodem rond Bangka Belitung op. Ze filteren de tin eruit en storten het slib weer terug. De voorheen heldere zee verandert in troebel water waarin geen leven mogelijk is. Het koraal verbleekt en sterft af. Zeeschildpadden, vissen en andere zeedieren raken hun leefomgeving kwijt. Toeristen vinden Bangka Belitung steeds minder aantrekkelijk.
45.000 vissersfamilies hebben het steeds moeilijker rond te komen
Vissers schatten in dat de visstand rond de eilanden met wel 80 procent is afgenomen sinds de enorme toename van tinwinning op zee. Sommige vissers varen nu ver uit de kust op zoek naar vangst, anderen voelen zich gedwongen ook maar tin te gaan winnen en bouwen hun vissersboot om tot een drijvende tinfabriek.
Tinwinning maakt de radioactieve straling op Bangka Belitung 3 tot 5 keer hoger
Bij het opgraven van tinerts en bij het smelten van de tin komen de radioactieve gassen thoron en radon vrij. Zo heeft de tinwinning de natuurlijke radioactieve straling op de eilanden verhoogd. Bangka heeft bovengemiddeld veel gevallen van tbc, longkanker en andere longziekten.
43 procent van 13- tot 15-jarigen stoppen met school
Veel arme families voelen zich genoodzaakt ook hun kinderen aan het werk te zetten voor extra inkomen. Een groot deel van belandt in onofficiële, onveilige tinmijnen. En ook zij komen daarbij natuurlijk in contact met de verhoogde radioactieve straling.
Wekelijks wordt iemand levend begraven in een tinmijn
Jaarlijks verongelukken 50 tot 100 tinwerkers. Ze worden bedolven onder instortingen in de mijn. Verreweg de meeste ongelukken gebeuren in onofficiële mijnen, verlaten door de grote bedrijven, maar met nog resten achtergebleven tin in de grond. De overheid beschouwt de veiligheid in dit soort mijnen als eigen verantwoordelijkheid en doet niks.
Miljardenverlies voor de samenleving
Netto werd West-Bangka 22 miljard euro armer van de tinwinning van 2007 tot 2012, als je de maatschappelijke kosten meerekent. Ziektekosten nemen toe, drinkwater wordt schaarser, andere economische activiteiten leiden schade, er is geld nodig voor het herstel van mijnbouwgebieden. Geen van deze kosten worden doorberekend aan de mijnbouwbedrijven.
Na twee jaar campagne voeren door Milieudefensie en andere Friends of the Earth-groepen hebben veertien elektronicabedrijven zich aangesloten bij een project voor duurzame tinwinning. Ze beloven te gaan werken aan verbetering, maar de vraag is of er wel genoeg vaart achter zit en of het voor Bangka Belitung niet allemaal te laat komt. Het rapport van Friends of the Earth Indonesia biedt in elk geval weinig reden voor optimisme.
Geef een reactie