De wereldwijde teloorgang van de biodiversiteit is een belangrijke oorzaak van gewelddadige conflicten, en werkt ook georganiseerde misdaad, kinderarbeid en mensenhandel in de hand. Dat blijkt uit een studie door de Universiteit van Berkeley. De onderzoekers doen een dringend beroep op wetenschappers en hulpverleners om gezamenlijk dit probleem aan te pakken.
“We verliezen niet alleen diersoorten – we verliezen kinderen, rukken gemeenschappen uiteen en stimuleren misdaad”, stellen de onderzoekers. In de studie, die verscheen in het gezaghebbende tijdschrift Science, tonen de auteurs aan dat een aftakelende natuur tot voedselonzekerheid en banenverlies leidt, en zo sociale en politieke instabiliteit veroorzaakt.
Oorzaak
“De afname van biodiversiteit en de afname van het aantal wilde dieren is geen symptoom van sociale conflicten, maar een oorzaak daarvan”, zegt hoofdauteur Justin Brashares, hoogleraar Ecologie aan de Universiteit van Berkeley. “Miljarden mensen zijn voor hun inkomen en levensonderhoud direct of indirect afhankelijke van de natuur en die bron droogt op. Het is niet verrassend dat het verlies van dit essentiële element enorme sociale gevolgen heeft. Toch hebben zowel de ecologie als de politieke wetenschappen deze fundamentele verbinding vaak over het hoofd gezien.”
De gevolgen zijn duidelijk in de visserij. Naarmate er minder vis is, moeten er meer inspanningen geleverd worden om aan de vraag te voldoen. Daarvoor worden arbeiders, vaak kindslaven, verkocht aan vissersboten om er achttien tot twintig uur per dag te werken.
“Verarmde families zijn afhankelijk van de vangst om te overleven”, zegt Brashares. “We kunnen niet zomaar economische modellen implementeren die een verhoging van de prijs of verlaging van de vraag voorstellen als goederen schaars worden. In de plaats daarvan is meer arbeid nodig om de schaarsere dieren en vis te vangen. Kinderen vormen dan een bron van goedkope arbeid. Honderdduizenden gezinnen verkopen hun kinderen om in harde omstandigheden te werken.”
Piraterij
De auteurs verwijzen ook naar de aanhoudende piraterij voor de kust van Somalië. Het probleem begon als een conflict over visrechten dat escaleerde tot het kapen van vissersboten en uiteindelijk ook andere schepen. “Verrassend weinig mensen erkennen dat concurrentie rond visbestanden geleid heeft tot de geboorte van de Somalische piraterij”, zegt Brashares. “Voor de Somalische vissers was vissen hun enige levensonderhoud. Toen dat bedreigd werd door internationale vissersvloten, namen ze drastische maatregelen.”
De auteurs vergelijken de handel in bedreigde diersoorten met de drugshandel. De enorme winsten met neushoornhoorn en ivoor hebben guerrillagroepen en misdaadorganisaties van over de hele wereld aangetrokken. Onder meer terroristische organisaties als al-Shabab en Boko Haram halen inkomsten uit die handel.
Samenhang
Volgens hoogleraar milieucriminaliteit Meredith Gore van de Michigan State University is het onderzoek – waarbij hij zelf niet betrokken was – slechst het begin van het besef hoezeer de oorzaken en gevolgen van het verdwijnen van wilde dieren en sociale conflicten met elkaar zijn verweven.
Om deze ingewikkelde problematiek aan te pakken, is een complexe, geïntegreerde oplossing nodig, zeggen de auteurs. Ze verwijzen naar initiatieven op het vlak van de klimaatverandering, zoals het Internationaal Klimaatpanel IPCC.
Maar tegelijk is aandacht nodig voor het lokale en regionale niveau, zeggen ze, zoals al succesvol gebleken is in bijvoorbeeld Fiji, waar visgronden gereserveerd zijn voor de lokale bevolking.
“Deze revisie van de redenen waarom we de natuur moeten beschermen, helpt te verduidelijken wat hier op het spel staat”, zegt Douglas McCauley, medeauteur en hoogleraar aan de Universiteit van California Santa Barabara. “Het verlies van natuurlijke rijkdommen rukt het tapijt weg van onder de samenlevingen die van die rijkdommen afhankelijk zijn. We verliezen niet enkel diersoorten – we verliezen kinderen, rukken gemeenschappen uiteen en stimuleren misdaad. Dat maakt van natuur- en milieubescherming een nog meer belangrijke taak dan het al was.”
Bron: phys.org
Geef een reactie