Ieder nummer spreken we een organisatie die bekritiseerd wordt op diens groene gehalte. Deze keer: ING Bank krijgt kritiek op hun financiële betrokkenheid bij de omstreden Dakota Access Pipeline, een oliepijpleiding die dwars door de watervoorziening van een Sioux-stam moet gaan lopen. Tegen het vreedzame protest werd bovendien veel geweld gebruikt. In Nederland werd gedemonstreerd om de bank te bewegen de banden met het project te verbreken. Even leek de pijpleiding van de baan, maar na zijn aantreden tekende president Trump toch voor de bouw. We spreken met Carolien van der Giessen, persvoorlichter sustainability van ING.
Hoe is het om deze kritiek te krijgen?
We begrijpen de zorg en wij delen die ook. We hebben onszelf opengesteld voor gesprekken met alle stakeholders, ook al kunnen we misschien niet altijd het antwoord geven dat mensen wensen.
Wat kunnen jullie bijvoorbeeld niet toezeggen?
Veel mensen zeggen: waarom trekken jullie je niet terug, net als andere banken deden? Maar er is een verschil tussen beleggen en een lening verstrekken. Wij waren op beide manieren bij het project betrokken. Andere banken hebben hun aandelen bij de moedermaatschappijen verkocht en dat hebben wij ook gedaan. Daar hebben we geen grote ruchtbaarheid aan gegeven omdat we niet de suggestie wilden wekken dat wij uit het project zijn gestapt. Net als andere banken hebben we namelijk ook een contract voor het verstrekken van een lening.
Kun je daar niet vanaf?
De helft van het bedrag is al verstrekt en de andere helft wordt onder voorwaarden verstrekt. We zijn dat juridisch verplicht als aan alle overeengekomen criteria is voldaan: alle vergunningen moeten verstrekt zijn. Op het moment dat we hierin stapten leken alle procedures en vergunningen in orde. Later bleek echter dat de Standing Rock Sioux-stam het oneens was met de processen. ING heeft publiekelijk haar bezorgdheid geuit. Maar als de vergunningen nu toch rondkomen, dan kunnen wij niet anders. Zouden wij dat niet doen, dan is de kans groot dat we voor de Amerikaanse rechtbank worden gedaagd en zullen verliezen. Zo’n rechtszaak kan ook een signaal geven naar andere klanten, retail of zakelijk, dat ING zich niet aan haar afspraken gebonden ziet. Zo’n route is niet effectief; je verliest de zaak, moet alsnog betalen en het project loopt gewoon door.
Wat kunnen jullie wel doen, naast de aandelenverkoop?
We hebben zelf een onafhankelijk onderzoek laten instellen. De vergunningsinstantie is niet verplicht de aanbevelingen hiervan over te nemen omdat ING geen formele partij is. We hebben ons openlijk gedistantieerd van de opstelling van deze klant. Het klinkt voor buitenstaanders als het minste wat we kunnen doen, maar dit is een grote uitzondering. In principe doen we dit nooit. Meningsverschillen met klanten vecht je niet publiekelijk uit. Maar je verwacht ook dat een klant zich constructief opstelt. Dat is nu volstrekt niet het geval.
Zouden jullie het achteraf gezien anders gedaan hebben?
Met de kennis van vandaag hadden we dit project niet willen financieren. Toen wij het financieringsverzoek ontvingen, hebben we vastgesteld dat het project in lijn was met ons milieu- en sociale beleid. Maar een absolute waarborg is nooit te geven. Dan is belangrijk hoe je met een ontstane situatie omgaat. Daarom communiceren we open over onze genomen stappen.
Recente reacties